hetta verk, so sum Palli av fyrstan tíð hevði hugsað tað – her skuldi ongin byggilist vinna frama nei, tað sum brúk var fyri, var so og so nógvar ferðmetrar til bøkur v.m. og so var uppgávan at skapa verju

”rótføroysk” avgerð tikin: Skerjið og niðurfrystið blokkin. Hesa ferð fór einki millum skins og hold. Nei, nú vórðu ótaldar millónir av almennum peningi tveittar á bláman, og tað, sum ikki fór á bláman, fekk

løgtings- og landstýrisfólk, bæði við lønum og feitum eftirlønum, fyri at røkja landsins ognir. Men nei. Øll gjøld hvíla á festaranum. Vita føroyingar í heila tikið av, at festibóndin skal seta privatar

einstaka? Milliardirnar sum hvurvu Svarið upp á allar hesar spurningar tykist at vera stutt og greitt: nei. Føringar hava (tá tey lægstløntu eru undantikin) tey seinastu árini vassað í pengum. Umframt tað er

Løðuhandilinum og fer ístaðin inn til Valdemar at arbeiða. Tá eg fekk hetta tilboðið segði eg fyrst nei. Men tá eg hugsaði eitt sindur víðari helt eg tað verða eitt gott hugskot at sleppa av við alt og fáa

skúlaár? Er samsvar millum almennu játtanirnar og førleikan hjá næmingum aftaná 9 ár í fólkaskúlanum? Nei, spurningarnir viðvíkjandi hesum serliga eldfima evni eru nógvir. Kanska er tað tí, at eingin torir

oyðimarkargongd, sum í longdini fer at drepa allar skapandi kreftir. Vit siga nei til at ganga hesa gongd, vit siga korta knúsandi nei til at vera útskotspakk. [...] hesin Hoydal? Er hann eitt sovorðið beist og ein sovorðiðn svínhundur, sum hann verður gjørdur til? Nei, als ikki, hann er ein skilamaður, altíð hampiligur í orð og tal. Vit taka fult undir við honum í stríði

ir søgdu sum við ein munn, at teir høvdu als eingi kompleksir av støðu okkara í danska ríkinum, nei, nei, yvirhøvur ikki, yvirhøvur ikki, tað var eingin grund til at hava kompleksir av slíkum, hetta var [...] frá hesum fronti. Nakað eldandi? Nakað magnandi? Nakað, ið ger lívið stórt, ríkt og vert at liva? Nei, einki, púrt einki, einki við at vísa á nakað mál og mið, einki við at bretta upp um armar og fara [...] landanna millum betalir landið, sum tú lesur í, títt uppihald, Føroyar høvdu ongar útreiðslur av honum). Nei, bara sama gamla søgan, somu ræðumyndir, sami livandi deyði, sama ómegdarsáð, sama ómegdarfrukt, sama

útbúgvið fólk, og hvussu í allari víðastu verð skuldu vit nakrantíð fáa ráð til at hava egið útvarp. Nei, tað einasta, ið vit skuldu gera, var at biðja danir styrkja Kalundborg sendaran, so hann hoyrdist

danskan kultur? Vit lata danskarar sjálvar svara, tað hava teir gjørt so mangan bæði í talu og skrift: Nei, føringar elska ikki Danmark, teir elska okkum ikki, teir elska okkara pengapung. Tað er ikki rættvíst