við teimum veiku í samfelagnum, og hetta umfatar eisini útjaðaran. - Sandoyingar og Suðringar eru í neyð, tí teir síggja at menningin fer fram aðrastaðni, tí er tað ikki so løgið, at fólk berjast fyri økjunum
, hevði ikki flutt seg ein tumma, og eftir at uppskotið var endað í tinginum, var eg um at koma í neyð av hesum málinum. Dagin fyri sum málið kom á tingsins dagsskrá, fekk eg at vita, at Fólkaflokkurin
pensión. So nú stendur akkurát soleiðis til í Føroyum, at tað eldra fólkið er fullkomiliga komið í neyð av tykkum, sum stýra skulu. Eg fari at loyva mær at geva tykkum mítt ummæli bæði í andstøðu og sam [...] Hví er tað í Føroyum so vorðið, at hann, ið hevur byrðarnar borið skal bidda sítt breyð og liva í neyð. Hví er tað í Føroyum so vorðið?
úr Klaksvík nýtti eisini fyribrigdi sum verdug og óverdug treingjandi, óforskyld og sjálvforskild neyð. Hon visti eisini at siga, at hugburðurin í dag fullkomiliga er kollveltur, soleiðis at tey sjálvforskyltu
hugsan. Og eg meti tað vera skeivt, tá ymsu partarnir royna at átaka sær offurleiklutin og kæra sína neyð um forfylging og diskriminatión, metir Katrin. Men hvar eru mørkini so fyri skrivi- og talufrælsinum
? Eg skal púra ærliga viðganga, at eg ivist stórliga í, hvat er rættast at gera í hesum málinum, sigur Jógvan á Lakjuni, formaður í Rættarnevndini. Málið um persónsupplýsingar, sum liggur í løgtinginu
synirnir hjá mær revsast fyri, at mamman hevur eitt brek, sum ikki er stórt nokk til at geva stuðul til neyðuga hjálpartólið? spyr Katrin Dagbjartsdóttir, sum er sera ørg inn á politikararnar, sum taka
Bergur D. Joensen talar. Hann fer eisini at kunna um lærusveinaskúlan Podas. Innsavnað verður til tey neyðstøddu í Eysturafrika. Pengarnir vera latnir Reyða Krossi Føroya. Øll eru vælkomin. KFUM & K Klaksvik
Tórshavn: úr Vesturbýnum og eftir gøtu, niðan á Gøtu. Farið verður av Handilsskúlanum kl. 10.00. Neyðugt er við tilmeding á 00298302425 ella torsinfo@torshavn.fo Tilhaldið í Tórsgøtu tlf: 316491/286491
júst tað, sum nú sjálvt kvinnusakskvinnurnar ásanna, nú tær meira ella minni desperatar kæra sína neyð um, at stríð teirra fyri javnstøðu hevur verið úrslitaleyst. Tó gevast tær ikki á hondum, men mæla