og umhvørvi, og uppliva hvussu nakni kroppurin í síni reinastu listarligu útgávu kann geva nýggja orku og íblástur til kreativa sinnið, siga tey bæði Gvøðny Miriam og Janus Gunnarsson, sum eiga og reka
tær undir ongum umstøðum tóku undir við at sleppa endanum, gav hetta okkum øðrum nýggjan íblástur og orku til at halda fram, soleiðis at tað kortini eydnaðist okkum at koma á mál, og tað fegnast vit øll somul
greiðir yvir, at so stór mál ber tað ikki til hjá sjónvarpinum at røkka við teirri fíggarligu støðu og orku, sum stovnurin nú hevur. Tí hevur hann eisini sett í uppskotið, at tað skal bera til at stuðla virkseminum
sum tað skal, - tað varð prógvað um vikuskiftið. Fyrireikararnir av festivalinum høvdu lagt stóra orku at alt skuldi rigga, og at alt skuldi vera merkt av, at talan var um ein country- og bluesfestival
sum tað skal, - tað varð prógvað um vikuskiftið. Fyrireikararnir av festivalinum høvdu lagt stóra orku at alt skuldi rigga, og at alt skuldi vera merkt av, at talan var um ein country- og bluesfestival
tíðliga misti mammu sína, so vildi hon ikki, at hennara børn skuldu sakna mammu sína. Hon legði alla orku í at vera um okkum. Tá vit komu heim úr skúla um trý tíðina, so var altíð drekkamuður klárur við [...] og babba komu at hava sítt andaliga heim í Samkomuni í Betesda í Klaksvík. Tey hava bæði tvey lagt orku í at vísa trúfesti í samkomuni og tóku okkum systkini við sær. Mammu dámdi altíð væl at vera saman
evnini at kenna á sær, tá skúladagurin var um at verða liðugur, og vit vóru troytt og ikki høvdu orku at sita og gera okkara skúlaarbeiði í tímanum. Hesum tók hann eisini atlit at. Tá plagdi hann mangan
byrjaði sum tímalærari í 1986 og fekk fast starv í 1989. Umframt at undirvísa, legði hann eisini stóra orku í fakfelagsarbeiði og sat nógv ár í lærararáði Handilsskúlans og upp aftur fleiri ár í yrkisfelagnum
ka nakrar tímar um vikuna. Setti mynstringarseðlar inn í mappur og annað, sum tú ikki vildi nýta orku uppá, men sum skuldi gerast. Tí tú vildi hava skil í øllum á skrivstovuni. Har var einki at seta ein [...] sloknar lívsins søgn. Uttan ávaring og uttan grund vart tú kastaður út og náðileyst drenaður fyri orku. Tað herjar á sakleysar, sovandi menn, - steingið øll hurðar um nætur! - tí rovdjórið eigur flensandi
gloymd. Serliga dámdi tær tó væl at fara á flot í tínum dýrabæra, lítla báti, sum tú eisini nýtti nógva orku og tíð til. Var tørvur á hjálp, so vart tú altíð klárur við einari hjálpandi hond. Tú gjørdi mangar