ymiskt, sum kanska kann gera tað møguligt hjá teimum at klára seg. Seyð til summi, hønur til onnur, mat og reiðan pening til nøkur. Hetta er alt hjálp, sum føroyingar í stóran mun rinda fyri. Tað var hj

natúrligu kensluna gjøgnum lívið, tí tað eru so nógvar reglur og sterk mentan, tá tað snýr seg um mat, leggur hon aftrat. 
 Á jólum eru fleiri dagar, har flest øll oveta seg, og ovát elvir til, at vit [...] munnin, so krevur tað, at man hyggur at teimum mynstrunum, sum man hevur gjørt sær, tá tað snýr seg um mat. Tað er ógvuliga ymiskt, hví vit øll eta, og lættast er at stýra tí, sum man ger heima hjá sær sjálvum

búð og livað óvirðiligt. – Tey livdu undir umstøðum, sum vóru so vánalig, og tey høvdu so vánaligan mat, at tað setti heilsuna í vága, sigur hon. Tí heldur hon, at vit eiga at skipa eina serliga nevnd, sum

kokkur, bakar John breyð og annan bakstur til manningina. Vit spurdu eisini Onnu Mariu, um maðurin ger mat, tá ið hann er heima, men tað fingu vit hana ikki at siga. - Nei, heima við hús eri tað eg, sum syrgi

nyttu. Tí hugburðurin hjá vanabundna manninum var nú einaferð hann, at alt virksemi, sum ikki gav mat á borðið, var misnýtsla av gávum Skaparans. Hví skuldu vit uppfinna seiðatræið einaferð afturat, tá [...] betri hevur skilt tey. Tey eru komin upp í eini tíð, sum hóast alt ikki hevur verið líka svanglig til mat á borðið, sum fyrsta tíðin má hava kenst teimum, ið settu skjøtil á. Tey eru komn til tann sjeynda

hvør sína helvt av trøðni hjá pápanum á Hálsatjørn. Framúr hegni og handa­lag hevði Heini at roykja mat­vørur sum fisk, fugl kjøt og eisini turt spik. Royki­ovn­urin stóð í gong­ini. Brennievnið var savurspønur

Í fyrra førinum er ætlanin at venja børnini við góðan og rættan mat, og skulu børnini í hesum sambandi m.a. fáa møguleika at royna mat úr øðrum londum. Í seinna førinum er ætlanin at hava børn í ymsum

ikki heldur tað hava verið serliga torført at fylgja kostætlanini. - Eg brúki nógva tíð upp á at gera mat og fyrireika allar máltíðir, men eg havi klárað at hildið meg 100 prosent til tann matin, sum eg skal

yvir til bussin, har fryntligir næmingar handaðu vinningin í somu løtu ? sodavatn, góðgæti, kakur, mat og mangt annað. Tá tey á kvøldi gjørdu upp fyri dagin, var øll orsøk at fegnast: Tey høvdu frá kl.

Hetta ríkidømið kemur tíverri ikki øllum til góðar, og vit hava alt ov nógv, sum stríðast fyri at fáa mat á borðið. Støðan er ikki vorðin betur av høga prísvøkstrinum, og meira enn nakrantíð er tørvur á, at