hevur ábyrgdina. Og tað hevur helst Fiskimálastýrið. Hvat tað so ætlar við donsku sjóverjuni við Føroyar og hvønn leiklut hon skal hava í eini føroyskari tilbúgving er eisini áhugavert at vita. Her má ein

hoyra vit longu um. Vanligar skrivstovulønir eru kanska 50 prosent oman fyri ta løn, sum tær almennu Føroyar lata. Tað hevði verið spennandi at frætt, hvat Karsten & Co ger, tá bestu kreftirnar í føroysku

elvir til móttrýst, og tað er júst tað, ið er hent í málinum, bæði innanhýsis í Føroyum og millum Føroyar og Danmark. Og størsta mistakið gjørdi Tjóðveldisflokkurin, tá hann ikki gjørdi meira fyri at fáa

fyri bert eini viku síðani vann erkafíggindanum HB neisir. Tað er ikki ov nógv sagt, at nærum allar Føroyar krossaðu fingrar fyri VB, vágbingum og Vági henda dagin. Hóast øll eru sær sjálvum næst í fótból

endurskoða sínar vælferðarskipanir til tess at skapa trygd og rættvísar skipanir fyri framtíðina. Føroyar hava allar fortreytir fyri at læra av royndum hjá øðrum og seta skjøtil á síni egnu boð upp á framtíðar

vit royna at gera nakað við trupulleikan. Orðini eigur Árni Joensen, sum er stjóri á Skipafelagnum Føroyar og hann sigur tey í sambandi við, at fleiri av kundum Skipafelagsins eru rýmdir. ? Tað er atlíð keðiligt

r eftir øllum at døma. At Caragata álitið kemur við einum sokallaðum optimalum skattasatsi fyri Føroyar eftir at hava kannað samfelagið í stutta tíð virkar eitt sindur lættkeypt, serliga tá hugsað verður

NÚ verður so nýtt vaktarskip bygt. Tað er greitt, at Føroyar sum tjóð hava á ongan hátt ráð til at vera eina góða vaktar- og eftirlittænastu fyriuttan og eiheldur eina skerda tænastu. Við okkara geografisku

serstakan áhuga fyri sendiharran, tí hann sær fyri sær stórar møguleikar fyri øktum samtarvi millum Føroyar og Bretland á oljuøkinum. -Vit hava drúgvar royndir á hesum økinum, og eg haldi tað, at føroyskar

fíggjaliga sterkari, enn vit eru sjálvir. Hóast tað gongur væl fíggjarliga, noyðast vit at ásanna, at Føroyar eru rættiliga langt afturút á mongum økjum. Til dømis á heilsuverkinum. Marius Dam segði, at tað