frættist í útvapinum, at ”færeyska skútan” var gingin burtur. Teir eru helst farnir í Húnaflóðanum.” Sum ofta í slíkum sorgarleikum eru eisini frásagnir um, at meira er millum himmal og jørð enn vit skilja [...] Tað gjørdist eisini hetta seinna, sum kom at verða galdandi. Tey átti eingi børn sjálvi, og tá ið foreldrini hjá Símuni vóru deyð, tóku Jógvan og Malena hann til sín sum teirra egna barn. Tey fostraðu eisini [...] Í 1900 var Símun heima. Hann tók tey gomlu húsini á Høgabóli niður og bygdi eini nýggj, og hetta eru húsini, sum enn standa á Høgabóli. Símun skuldi vera ein stak góður og kvikur smiður. At smíða ein

eftir pápan­um. Aðrar keldur eru Johannes Andreas Næs, Freydis Poulsen, Ólavur Clementsen, Bjarni Hansen og Johanna Zachariassen. Fýra brøður fingu váta grøv Foreldrini hjá teimum báðum vóru Niels f. [...] livir enn. Katrina var fødd í 1915. Hon giftist við Hendrik Jacobsen úr Ytstahúsi á Skipanesi. Tey eru bæði farin. Edvard var tískil yngstur av systkjunum. Skuldi vera seinasti túrur Jóan Petur, sum gjørdist [...] hann gevast vegna heilsu. Edvard er ikki giftur. Hann er nógv at vera hjá børnum hjá systrun­um, sum eru sera góð við hann. Tað er eitt kvett, at vit fram­vegis hava fólk, sum minnast slíkar hendingar sum

Gjaldið var tíggju krukkur av hunangi og geitir og seyðir sum tíðin leið. Einaferð hon fór at vitja foreldr­ini, gjørdist hon við barn við ein­um øðrum manni. Afturkomin til Arba Minch var var hon ógvuliga kedd [...] “Tú lærir, at kvinnurnar skulu vera monnum sínum lýdnar. Kollveltingin sigur, at menn og kvinnur eru javnsett. Tað skal ikki vera nakar munur. Tú tosar ímóti kollveltingini. Tú førir ungdómin skeivar [...] eftir mær til forhoyr í Dergen, gamla slotti­num. Teir slerdu og pískaðu meg, meðan teir róptu: “Hvar eru bøkurnar hjá Gudina?”, “Hvat hevur hann skrivað?”, “Hvønn plagdi Gudina at vera saman við” og so framvegis

skrivað. Bert fá ár seinni skrivaði hann eins fullkomið føroyskt. Vit hava nakrar viðmerkingar og eru tær skrivaðar í kursiv. Dagbókin, sum gongur fram til 1901, hevur verið prentað í FF-blaðnum 1999 og [...] gjørdi lagið til tjóðsangin »Tú alfagra land mítt«, sum Símun av Skarði setti orð til. 2. jóladag í ár eru 100 ár síðan hetta lag varð framført fyrstu ferð í Sloans sali við Tinghúsvegin. Júst tí er orsøk til [...] urtagarðsrøkt, ídnað og mangt annað. Betti og Djóni áttu fýra børn, Kristin, Poul, Petur og Anna. Serliga eru tað Kristin og Petur, sum vit minnast í dag. Kristin varð kendur sum tann hvassorðaði blaðstjórin á

málinum hjá útvarpinum, eru ikki nakað harkalið. Tey eru hvørki Udskud ella liderlige Mennesker. Tey eru vælmeinandi, men – so segði útvarpsmaðurin – “mann kann kanska siga, at tey eru kedelige mennesker” [...] stavifrøði. (MT)   Nú eru leikarar farnir at leika leik Vit eru nógv, sum halda, at okkara mál er gott og vakurt, og at tað kann brúkast til at siga alt, sum bilgist í okkum. Men so eru onnur, sum halda, at [...] avgera, avtofta, avlaga, avseta, avmarka, avreiða, avrunda, avtala, avhølva. Summi eru fast samansett og onnur eru leyst samansett, og sama orð kann vera bæði fast og leyst samansett “Vit fara av avhølva

gomlu eru ikki bara nøkur ung, sum eru vorðin gomul. Tey eru satt at siga eisini eitt sindur sjáldsom, og fongur kann vera í teimum. Tey hava goymslu av farnum, livandi lívi. Satt er tað, tey eru broytt [...] kunningararbeiði um okkum, sum búgva í Føroyum. Tit eru næstan professionell. Men tit áttu at upplýst fremmandafólki meira um, hvussu væl lisin vit eru. Eitt nú, at vit við lesing og skriving í teldufrøði [...] havnarfólk eru gjørd fremmand í okkara lítla býi, segði hann og vendi sær uppøstur við veiggjandi hondum beinleiðis til borðið, har hann stóð: ”Fleiri av tykkum, ið sita um hetta borðið, eru als ikki til

seinni at fáa egin hús. Og at verða Valari verður í dag roknað sum eitt heiðursnavn á Tvøroyri. Foreldrini hjá Poul áttu eingi hús. Tey fluttu úr eini íbúð í aðra. So tað var við góðari grund, at mamma [...] í 1951. Tá fingu tey grundstykki, og tveir synir, sum ikki vóru giftir, bygdu hús til mammuna. Nú eru øll hesi systkini deyð. Poul fór til Íslands at arbeiða við flogvølli Fyrstu árini undir krígnum róði [...] druknivanlukkur Hetta er so seinni partur, sum verður skrivaður fýra ár seinni tann 26. apríl 1926. Her eru frásagnir um tilburðir, sum eins væl kundu enda sum druknivanlukkur, men sum kortini endaðu væl Mit

bæði í Føroyum og í Danmark. Hon var eitt upplagt “offur” hjá donskum blaðmonnum sum komu higar. Tað eru eisini nógvar greinir skrivaðar um hana í donskum bløðum gjøgnum árini. Í desember 1966 hevði danski [...] færing­er, naar de har boet her et stykke tid.” Annars sigur Ebba um før­oysk­ar húsmøður, at tær eru “frem­ragende dygtige til bagning og bager et hav af kager, ikki minst til julen.” Pápabeiggin var [...] illsintur, men hetta tykist ikki at vera farið í arv til hansara føroysku ætt! Kensluborna brævið til foreldrini, táið Ebba misti mannin Sum greitt frá í umrøðuni í Hendur ið Sleptu, giftist Ebba við Hans C.

helst lítil; vit eru so nógv systkin," segði Jóan. "Tað kann vera, at faðir eigur meira av ogn enn faðir tín, men eg eri ein genta, so tað man fara at verða lítið í mín part. Og vit eru eisini nøkur systkin [...] ikki vera døpur, um vit onga jørð eiga, eru vit góð hvørt við annað, skal tað ivaleyst ganga. Tað gongur eisini hjá teimum, sum onga jørð eiga, og kanska tey eru lukkuligari, enn tey, sum nógva jørð hava [...] at Jóan er ov fátækur til gera teg eydnuríka." "Faðir og tú eiga almikið til lívsins uppihald, men eru tit eydnurík? Ert tú, móðir, lukkulig?" Nú var Duruta ill. Hon næstan angraði tað, hon hevði sagt.

Tvær systrar úr Funningi, onn­ur tænti í Hvalvík og hin við Norðskála, vóru á veg heim at vitja foreldrini henda leygardag seinnapart. Tær høvdu avrátt við pápan um at koma ímóti teimum. Tá hann møtti teimum [...] Sunn­an­neyst­ið, og vóru hesi tvey neyst til ein bát hvørt. Hetta vóru neystini sum vóru í støðni. Nøkur eru komin norðari aftaná. So var tað í Oks­a­støð inni í Garði. Har vóru tvey neyst, og tað var Billu­ [...] hvørj­ari aðrari fram við Halgafelli, sum vit rópa. So spyrji eg hann, um hann veit um bátar, sum fyrr eru burturgingnir úr Oynd­ar­firði. Hann sigur, at tað vóru tveir bátar, sum hann visti um, og báðir høvdu