gamli útvarpsjólamaðurin, stóð fyri. Thomas Dam dugdi væl at fáa inntøkur, men hann dugdi eisini at ansa eftir útreiðslunum. Steingrim minnist, tá ið teir riggaðu til jólahandilin í 1941. Tað var sera ringt

3-4 ára gamal. Mamma hevði sagt við arbeiðsgenturnar, at hon fór at hvíla seg, og hon bað tær um at ansa eftir mær. Tá ið hon vaknaði og kom upp aftur, var eg ikki at síggja. Genturnar høvdu snøgt sagt gloymt

av týskarunum komu úr marknaøkinum millum Danmark og Týskland og skiltu danskt. Tí var neyðugt at ansa eftir hvørjum orði, ið sagt varð. Annars kundi enda galið. Afturat hesum kom, at krígsvetrarnir vóru

heimi. Petur Alberg skrivar, at áðrenn Christian fór avstað út at sigla, bað hann bróðurin Christian ansa sær eftir gentuni. Væl var ansað, tí tá ið Djurhuus kom aftur vóru Christian og Maria gift! Hetta

Tá kvinnurnar ikki longur eru húsmøður, mugu menninir í størri mun hjálpa til í heiminum, rudda, ansa eftir børnum o.s.fr. Tað gevur minni tíð til onnur ting. Umvent letur hetta eisini upp fyri heilt

hevur onki álit á menniskjaligum relatiónum, men arbeiðir útfrá einum moralskum diktum, ið sigur: ansa tær, misbrúkarin er kanska maður tín, tín órennandi granni ella fast food-etandi kristnilærarin! Slík

giftist. Fremsta uppgávan hjá korpsinum var umframt patruljering í býnum, at hava vakt á skansanum og at ansa eftir fangunum í fongslinum, sum var innrættað í niðastu hædd í skansanum. Ein onnur uppgáva var at

teir eisini bilin í felag. Tá ið onnur hjúnini fóru at ferð­ast, vóru hini hjúnini eftir heima at ansa eftir børnunum hjá teimum, sum fóru. Húskini bæði hava eisini livað vistfrøðiliga og hava mest møguligt

aldri, hava skyldu at taka okkum av teimum, sum bygdu væl­ferðar­samfelagið. Men samstundis mugu vit ansa eftir, at byrðan ikki verður so tung hjá summum, at tey ikki knógva undir henni. Tað eru fleiri s

skipið uppí ættina. Tá máttu vit liggja spakuliga undan. Seglini vóru uppi og so mátti tann, sum stýrdi ansa væl eftir, at seglini ikki fóru at flaksa. Tá kundu bummar og annað brotna. Eg minnist tað eina kvøldið