Tá eg hoyrdi andlátið av Freydisi mikukvøldið tann 16. mars, vildi eg illa trúgva hesum, tí sunnudagin áðrenn var eg inni á gólvinum hjá henni, og hon var sum altíð blíð og prátaði um mangt og hvat, m

Ringt er at seta orð á tað, ið fer ígjøgnum ein, tá vit hugsa um Heina og tíðina, hann var starvsfelagi okkara á studentaskúlanum á Kambsdali. Heini byrjaði í sínum starvi í august 2006, fyrst sum árs

Niels og eg komu at kenn­ast í 1974, tá vit báð­ir komu at ganga í 8. flokki í spildurnýggja Eystur­skúl­an­um, sum tá bert 1. byggistig var liðugt. Vit blivu vinir beina­vegin, og helt tað til hans­a

Umgyrdur av sínum nærmastu og teimum altíð lívgandi starvsfólkunum á Suðuroyar Ellis- og Røktarheimi, gjørdust bondini, ið binda hinumegin sterkari enn tey bondini, sum halda til okkara verð. Hondin,

Um morgunin hin 13. oktober heilsaðust vit, áðrenn farið var til verka hendan dagin. Seinni bleiv eg ringdur upp og fekk tey tungu boðini, at tú ikki longur vart ímillum okkum, og at tú hevði verið fy

Tað er torført at festa niður á blað tær kenslur, ið bylgjast í barmi, tá ein hevur mist ein so kæran og høgt elskaðan persón sum mammu okkara. Tó fara vit at royna. Í hvussu so hevur mamma okkara so

Turið varð fødd ólavsøkuaftan í 1948. Pápin var Sverri Dahl, landsantikvarur, og mamman var Paula, sjúkrasystir, ættað úr Eysturjútlandi. Sverri hevði framúr góða sangrødd, tenorur, og hann var vanur

Góða lítlasystir! nú tú ert farin handan sýnina, leita tankar mínir í takksemi aftur til tín. Ikki er mongum unt, at hava átt eina so góða systir sum teg og at eiga so rík minnir, at gleðast um. Barna

Vit hava mist eina fyrimynd. Sum nærmasti beiggi, hava vit fylgst ein stóran part av lívinum. Og eftir siti eg við minnum um lítlabeiggja, sum eina stóra fyrimynd. Løgið at hugsa sær, tí eg havi altíð

ov tíðliga komst tú í henda heim og ov tíðliga fórst tú hagar frá mammusa elskaði skattur 17 dagar vit fingu her og ov skjótt teir fóru. Harrin styrki og ugga gev mammu systrum og pápa at vit teg aftu