eitt land kann gerast limur í altjóða skótarørsluni. Tískil mugu Føroyar vera umboðaðar gjøgnum Danmark í hesum máli, men arbeitt verður alsamt við at fáa føroyingum sjálvstøðugan limaskap. Og til ber
fullan stuðul frá Javnaðarflokkinum tá um galt at útvega fígging til arbeiðsfremjandi tiltøk, m.a. úr Danmark. Heilt til inn í áttatiárini hevði Javnaðarflokkurin fyri tað mesta meirilutan í kommununi, men tá
Aage Drewsen hava ljóðblandað fløguna í upptøkuhølunum á Fløtum í Havn, og fløgan er so framleidd í Danmark. Lagt dent á nýggju sangirnar Sangur og tónleikur hevur altíð havt stóran leiklut hjá limunum í bólkinum
Aage Drewsen hava ljóðblandað fløguna í upptøkuhølunum á Fløtum í Havn, og fløgan er so framleidd í Danmark. Lagt dent á nýggju sangirnar Sangur og tónleikur hevur altíð havt stóran leiklut hjá limunum í bólkinum
vilja vita, um tað kann hugsast, at tey kunnu brúka føroyskar fótbóltsspælarar. Todi Jónsson hevur í Danmark víst, at tað ber til hjá landsliðsspælarum at standa seg á hægri støði enn føroysku 1. deildini,
sjónskt, hvør stóri munurin á liðunum var. ÍF hevði fingið Símun Eliasen og Magna á Lakjuni heim úr Danmark, og teir settu stóran dám á. Roy Róin var skaddur og spældi ikki við, og Petur Simonsen hevði givið
Hann sigur, at tað argar at hoyra útvarpsmenninar siga, at teir skrúva meira frá, tá fólk ringja úr Danmark leygarkvøld, so tey kunnu hoyra, tá teir ikki gera tað sama fyri teir menn, sum lurta dagliga. Til
semja er um, at føroyingar eru snýttir, og eiga rætt til endurgjald. Men brennandi spurningurin í Danmark í er: »Hvem skal nu betale?« Og ymiskt er, sum bendir á longu nú, at vanliga hugsanin er, at rokningin
Mikkelsen er, at hetta mál er farið ov langt. Luftin er full av skuldsetingum, bæði í Føroyum og í Danmark. Nú snýr tað seg um pengar. Og um hvør visti hvat og nær. Var arbeiði gjørt á moralskt rættan hátt
heldur ikki avvarðandi at verja seg. Margretha Poulsen sigur, at fleiri av hesum fólkunum hava búð í Danmark, men komu til Føroyar fyri nógvum árum, her tey búðu á stongdari deild, til tey fluttu á pensjónatið