tey. Tað er løgið, at tað ikki ber til at taka telefonina og spyrja um alt tað, ið liggur einum á hjarta. Men kortini kunnu vit birta ljós við gleði - vit gleðast um tey mongu góðu minnini, ið vit bera [...] okkara djúpastu samkenslu. “Takk havi tú fyri hvørja stund, vit hava saman livað, alt er goymt í hjarta inni, men einki í bókum skrivað.” (úr Sigmunds Brestissonars kvæði) Andrass, Árni og Nicolina
niðurstøðan av týðingini hjá Dánjali var eirindaleys: “Men tú, Belsazzar, sonur hans, hevur ikki eyðmýkt hjarta títt, tó at tú visti alt hetta.” Hesa somu náttina verður kongur dripin og Dárius úr Medalandi fær
til Danmarkar aftur! Eftir stutta tíð var urtagarðurin farin í órøkt, og Hanna segði seg ikki hava hjarta at siga teimum frá hesum. Embætismenninir máttu tá gjalda havarøkt av egnum peningi, og tað vóru
Føroyalands miðstøða ER. Tórshavn er miðstøða, Tórshavn er høvuðsstaðurin. Tórshavn er hjarta kroppinum Føroyar. Steðgar hjarta so doyggja allar Føroyar. Hjartað pumpar ikki við somu strykkju sum tað hevur gjørt
tíðir. - Høvdu oyggjaleikirnir verið í Føroyum í ár, hevði tað verið ein gøla, og tað er við bivandi hjarta, at nakar fer undir at fyriskipa altjóða tiltøk í Føroyum undir hesum umstøðunum, sigur hann. Hann
Av hjarta takka vit fyri sýnda samkenslu, tá okkara kæri maður, pápi, abbi og verfaðir Nils Jákup Absalonsen f. 18.02.53 – d. 12.10.23 brádliga andaðist og varð jarðaður Takk til starvsfólkini á Lands
Tað er við sorg í hjarta, at eg taki pennin í hond, men hvussu leingi skal eg tiga? Eg, sum fekk loyvi til at liva? Er tað ikki heilaga skylda mín at vera talsmaður teirra, sum ikki sjálv kunnu mæla orð
eisini blivið meira alment umvegis sosiala netið. Tíðin er farin frá, at tey, sum høvdu okkurt upp á hjarta, hugsaðu seg um, skrivaðu tað niður, sendu tað við postinum og fingu tað í bløðini. Nú er ógvuliga
av gransking, sum vísir greitt samband millum likamsvirkni og nógvar ymiskar sjúkur - ikki minst í hjarta-æðralagnum. Hann vísir á, at likamsvenjingar styrkja vøddalagið, soleiðis at tú betur kann stýra
hevði slík køld eygu, men tá eg kom at kenna hann nærri, vísti tað seg, at hann hevði eisini eitt hjarta. Vit sigldu saman í sjey ár, sigur Meinhardt, sum bara hevur gott at bera týskarunum, hann sigldi