yngri systkjum, tí pápin var alkoholikari og mamman varð noydd at arbeiða hart. Thorbjörg gjørdi tí mat og reint við hús, og tá hon so endiliga hevði eina løtu fyri seg sjálva, fylti hon bomm og søtar sakir [...] at hon hevði eina kenslu av deyða í kroppinum. Hon var illa fyri og ólekkur, og át ongan vanligan mat. Frá tí at hon fekk møguleika at arbeiða, hevði hon valt at standa í kiosk ella pylsuvogni, og har
Heðin Mortensen elskar føroyskan mat, men hann sigur ikki neitakk til ein góðan búff við einum glasi av fronskum reyðvíni afturvið. Eisini dámar honum væl kinesiskan mat. Hann hevur lutfalsliga stóran áhuga
fingið løngjaldsstovu frammanundan. Í Vági stóð tískil í botni, og tað stóð eisini á hjá fólki at fáa mat. Søga var um onkran arbeiðsgevara, sum sníkti seg inn í sín egna handil at taka sær sjálvum okkurt [...] politisku. M.a. arbeiddi hann íðin við at fáa eina keypssamtøku, har arbeiðarar kundu fáa bíligari mat. Her kom hann tó ikki á mál. Fór at arbeiða hjá Kaaber Sum ung var Hanna heldur heilsuveik. Hon hevði
Bosse, sum hann vanliga verður nevndur. Sett føst fyri trúgv sína - Har hitti eg fólk, ið hvørki áttu mat, skógvar ella klæði og eg skammaði meg, so gott sum vit høvdu tað. Vit bygdu flottar kirkjur, meðan [...] niður ymsastaðir. Tey fólkini vistu ikki av hesum og hava livað, sum einki var hent. Tey hava jú etið mat hvønn dag, og fingið geislavirkni í magan og tað fer so í kroppin og brýtur niður immunskipanina. Endin
Moskva. Har fáa tey bæði andaliga og tímiliga hjálp. Tey fáa klæðir, mat og annað. Nøkur fáa eitt lítið krónutal at keypa sær mat fyri gjøgnum vikuna og hesi verða eisini ráðførd í sambandi við arbeiði
er jú ikki maturin í sær sjálvum, men mátin, tú hugsar um mat og tað at eta, ið er trupulleikin. Fólk, ið eru kedd um sína vekt, seta oftast mat í samband við skomm og ringa samvitsku. Ynskir tú at klænka
seg sum nú. Í dag er tað t.d. eingin sjálvfylgja, at vit fáa fríska luft at anda niður í okkum ella mat, sum ikki á onkran hátt er heilsuskaðiligur GRÆKARISMESSURØÐA Vár í Ólavsstovu Í dag bjóða vit tjóðfugli [...] seg sum nú. Í dag er tað t.d. eingin sjálvfylgja, at vit fáa fríska luft at anda niður í okkum ella mat, sum ikki á onkran hátt er heilsuskaðiligur. Blindi vakstrartankin og trároynd menniskjans av náttúruni
svaraði teimum: "Tann, ið hevur tveir kyrtlar, skal geva honum, ið ongan hevur, annan, og tann, ið hevur mat, skal gera á sama hátt." [Luk. 3,11] Eg vil eisini heita á okkara kæru løgtingslimum um at halda áfram
Tungugøtu, og hon stendur har so vøkur við opnum ørmum. Ofta nógv fólk í húsi, gestir, sum skuldu hava mat og song. Tað føldist sum eitt ævin–týr hjá okkum, sum komu av bygd at vitja hagar, og ikki at gloyma
tú í sóttarhaldi, ver so verandi har, so tú ikki smittar onnur * Far ikki í panikk og hamstra ikki mat. Ger tú tað, kemur tú at standa í bíðirøð saman við øðrum og kanst gerast smittaður - ella sjálvur