inn til Lenu, ja, tað mátti upplivast. Tað var ein slíkur friður um hana; hon sat ikki og gramdi seg ella tosaði um seg sjálva, men var altíð áhugað at spyrja um hini og taka lut í teirra gleði og sorg. [...] Lena - hjá henni var ikki rúm fyri slatri, nei, hon var altíð við tí góða orðinum. Mamma okkara bleiv jú so ógvuliga gomul og hjálparleys, so vit skiftust at vera um hana, og tað var hon sera takksom fyri [...] hevði. Hon fekk 3 børn og aðra dóttrina misti hon av sjúku, bert seks ára gamla - hon var bara sjúk einar tveir mánaðir. Og fyri fáum árum síðan misti hon bráddliga sín raska son, ið einans var 27 ára

fram langt út á kvøldið. Um veturin svumu tey kortini ikki. Tað var skjótt, at Hanna svam sum fiskurin, og hon bakkaði heldur ikki fyri at svimja um Vágsfjørð. Tað helt hon ikki hava nógv uppá seg. Hanna [...] morgunin eftir. Tá ið hon er komin til arbeiðis, ringir Pauli Dahl, at nú var gott veður at svimja! Nei, tað orkaði hon ikki. Um hon ikki hevði verið inni klokkan 11 kvøldið fyri??? Hon skuldi so leggja seg [...] helt Hanna ikki so nógv um i fyrsta umfari. Hon helt seg ikki kunna svimja nakran serliga langan tein. Men Pauli Dahl gavst ikki, og hetta endaði við, at Hanna vildi royna okkurt, sum ikki var roynt fyrr

at búgva, og hon var glað fyri hesi árini í nær­um­hvørvinum, nú hon ikki var før fyri at búgva heima. Men eftir at hon hevði havt eina heila­bløðing og gjørdist meira óhjálpin, varð hon flutt inn á E [...] teimum fremmandu. Hon starvaðist bæði í Danmark, Svøríki og Norra. Longst var hon á sjúkra­húsinum í Mysen í Norra. Davina var lætthent. Og tí mundi tað ikki vera tilvild, at tað júst var hon, ið gav fystu [...] fekk at vita frá henni um sjálvt arbeiðið, tí tagnarskyldan kom fram um alt. Hon fór við henni í grøvina. Hóast Davina var burtur í nógv ár, so var hon kortini stóran part av lívinum ein sjálvsagdur partur

har angaði av røstum kjøti um alla lonina, tá brúdleypsdagur var. Gerandisdagar sat omma og bant ella seymaði, um hon ikki var úti og hjálpti bispi við umsitingini. Var abbi ikki í útvarpinum, sat hann við [...] Altíð hevur hon minst til øll, um so talan var um børn, ommubørn ella langommubørn. Snúði tað seg um at fáa føroysk klæðir upp á okkum, syrgdi hon fyri tí. Á jólum og allar føðingardagar er hon trúføst. Øll [...] næstu bókina. Ikki var altíð lætt hjá ommu at hava alt ruddiligt, tá kort yvir Atlantshavið, passarar og frásagnir um søkt skip lógu frammi hvørt um annað. Onkuntíð flutti hon okkurt. Tá var abbi heilt

langommusyni. Hon var líka við øll, og altíð hugsaði hon meiri um onnur enn seg sjálva. Mamma var eisini stuttligt, hon dugdi væl at taka til og fortelja. Hon hevði góða sangrødd og sum yngri sang hon í kórinum [...] tveir mánaðir, fór hon aftur at ganga. Tað gjørdi hon tó ikki her, men heima í himmalinum. Eg tosaði í telefon við hana um morgunin, sum hon doyði seinnapartin. Lagið var sera gott, hon helt, at nú gekk [...] sínum D.P. Højgaard at arbeiða, men eitt ár var hon í Danmark og arbeiddi á einum røktarheimi, men kom aftur í handilin hjá langabba at arbeiða, har hon var, til hon giftist pápa, Eskild, sum eisini er av Toftum

hinar, tí hon mátti orka og hon orkaði. Hon kravdi nógv, bæði av sær sjálvari og viðspælarum sínum, men hon gav eisini nógv. Hon var skemtilig og hittinorðað og var ikki bangin fyri at fara um mark. Kundi [...] persónmenska. Hon vildi ongantíð gera nøkrum órætt, og hon royndi altíð at skilja tingini frá fleiri síðum. Hon var Neistakvinna av heilum hjarta, og hennara partur lá ikki eftir, heldur ikki um brúk var fyri henni [...] og so hevði hon brett upp um armar og var farin til verka. Í djúpu sorg okkara eru góðu og bjørtu minnini ein uggi og geva styrki at halda fram, har Inga slepti. Inga var heil, har hon var, kundi á vøllinum

allastaðni har hon var. Hon gekk høgt uppí tað hon gjørdi og okkum, ið hon var góð við. Tá eg hugsi um alt tað, ið eg havi upplivað, so eru tað ikki nógv ting eg kann koma í tankar um, har Rúna ikki var við. Allir [...] ella eitt ella annað. Hon var altíð klár. Rúna tímdi alt sum eg tímdi. Tað var so deiligt, tí hon var so deiliga løtt at vera saman við. Var tað ikki eg, ið ringdi, so var tað hon. Vit hugnaðu okkum nógv [...] minnis um mína elskaðu vinkonu Rúnu, sjálvt um orð eru alt ov fá til at lýsa hana til fulnar. Tað er ógvuliga torført at skula skriva nøkur orð um hvør Rúna ‘var’ tá eg ikki enn havi skilt at hon ikki ‘er’

grunaði ikki tá tú vart saman við henni, at hon var sjúk, hon var ikki tann sum lat sjúku og annað stýra sínum lívi, hon var sera aktiv, og hon settust ikki aftur fyri tað at hon var sjúk. Ansa var sera stuttlig [...] har sum hon var, bleiv altíð látur og lætt tos. Tú keddi teg ikki í hennara selskapi. Ansa var altíð klár at hjálpa, at hugna um, gera okkurt gott at eta, og vælgjørd uppá allar mátar. Hon var so ruddilig [...] lívið, og passaði so væl til Ansu, og tað sum hon stóð fyri. Hon hevði upplivað sín part av bæði frøi og harmi, og hóast tað var hon trygg og opin um tað, sum hon trúði uppá, at í Guds hondum eru vit borin

vita, at tað ikki var í ordan. Hon minnist onki til, at tað vóru avmarkingar fyri, hvat hon kundi gera, av tí, at hon var genta. Og hon legði ikki í, um onkur helt hana vera drongjaliga. Hon fortelur flennandi [...] tað verið so, at hon hevur sett sær eitt mál, og tá hon hevur rokkið tí, hevur hon sett sær eitt nýtt. Sum ung var hon virkin í ítrótti, serliga í svimjifelagnum Ægir. Og har lærdi hon gleðina við at seta [...] kenningar, tí hon er kvinna. Fólk hava nógv fleiri fordómar um akademikarar – fyri ikki at snakka um akademikarar í almennu fyristingini – enn tey hava um kvinnuligar leiðarar, heldur hon.

viku og tá lá hon oftani í seingini, tí tað var ikki hugsingur um at sleppa fram. Hildu eg var sinnissjúk Ímeðan alt hetta hendi, hevði hon átt trý børn, men maðurin og hon skiltist, so hon stóð mangan illa [...] bíleggja serligan, vistfrøðiligan mat til sín. Hon sigur, at bara hon einaferð etur mat, hon ikki tolir, verður hon so sjúk, at hon legst í seingina við pínu. Hesi herviligu pínuherðindini vardu ofta í fleiri [...] Tað ringasta var, at tað var ongin, sum dugdi at siga, hvaðani pínan stavaði, hóast eg ferð eftir ferð var hjá lækna. ? Men teir dugdu ikki at finna nakað og kyksilvureitran í tonnunum var ikki nakað, sum