Hann var bráður av lyndi, og var okkurt, so segði hann sína meining bart út uttan at taka dagar ímillum høgan og lágan og uttan at taka hædd fyri, um tað fór at koma honum sjálvum aftur um brekku . Sa

Góði elskaði beiggi! Eitt ár er gingið og ringt er at skriva hesi orð, tí enn er tað ikki ein veruleiki i okkara huga, at tú ikki ert iÍmillum okkum meira; og at vit ei skulu verða saman aftur her á f

Deyðsboð eru altíð svár at fáa, og svárast tá ein góður vinur fer á alt ov ungum aldri. Soleiðis var henda dagin, eg frætti, at Vøgg knappliga var deyður. Ta fyrstu løtuna hugsar tú í stuttum um alt t

Fyri nakað síðan fór at ganga aftur á og hann viknaði í hvørjum, sporini tyngdust og hann legðist inni. Annan jóladag varð hann enn einaferð innlagdur á Klaksvíkar Sjúkrahús. Vitjaði hann gamlaárskvøl

Enn ein lívsneistur er slóknaður. Okkara elskaði Vilmund er tíverri farin. Vilmund var tann persónurin í familjuni, sum altíð fekk okkum onnur, at flenna og gleðast. Vilmund er tíverri ikki ímillum ok

Ongin av okkum vardi, at hann skuldi fara so bráddliga. Sum so ofta fór hann frá húsum hendan morgunin - ein túr út á Bakka og út í bátahylin, har hann átti so nógvar túrar, men at hetta skuldi verða

Í gjár varð Vilhelmina borin til gravar suðuri í Dali, og við henni er ein megnarkvinna og sannur mentanarstuðul farin foldum frá. Okkara leiðir bóru saman í dansihøpi, tá ið felag vitjaði felag, og t

Pálmasunnudag ávegis inn í Dymbildagavikuna legði ein trúgvur floksfelagi gjøgnum nógv Harrans ár, Vilhelm Johannesen, árarnar inn. Hansara fjørður var nú rógvin. Men hóast árini ikki vóru so heilt fá

Orðatakið sigur: "Skænk mig en blomst men jeg lever.... ", og tað haldi eg eisini, at vit hava gjørt ígjøgnum lívið – Vilborg og eg. Okkara vinarlag hevur verið av tí góða gamla slagnum, og tí vóru bo

21. juli doyði Valdemar áttatiseks ára gamal, í Tórshavn, har hann búsettist tá hann fór frá fyri aldur. Í Fuglafirði varð hann oftast nevndur sýslumaðurin ella bert Valdemar, ikki tí hann var einnevn