Tórshavnar kommuna at brúka pening upp á slíkt, sum Jan Christiansen og hansara samgonga ikki tók hond um. Annað dømi eru stóru skúlabyggingarnar, sum Tórshavnar kommuna er noydd at gera. Vit hava ásannað

konserthøllina. Við birtandi vælkomuorðum legði ... fyri, og tá so Jensina Olsen við gandastavi í hond – einum ovurstórum skúlablýanti – trein fram á pall breiddi seg beinanvegin ævintýrdámur yvir samkomuna

sum er tikin upp í teimum forkunnugu, gomlu húsunum. Originalitetur og genialitetur fylgjast hond í hond! Gamli viðurin í Miðlahúsinum fer eisini at bera Niels, Lylla og Róa í kvøld.

saman við Berit. Røsk álítandi var hon í sínum arbeiði og helt seg ikki aftur at geva eina hjálpandi hond har ástóð. Lagið var altíð gott. Mangan verður sagt, “tað er ikki, sum tá Berit var her”, har hon

ella at peppa starvsfólkabólkar upp í einum framdyrkaðum rúsi’ – nei, starvsfólkarøkt er at taka hond um tað einstaka menniskja, við tí fyri eyga, at menna viðkomandi eftir evnum og ynskjum. Starvsfólkarøkt

skúlagátt, og skúlabókasøvnini eiga sjálvandi verða útstýrd til hetta endamálið. Um ein ynskir at taka hond um lesitrupulleikan, so eiga bæði land og kommunur heldur at bera so í bandi, at vit fáa nøkur dygdargóð

bíbilski teksturin Her skulu vit fyrst hugsa um, at vit ikki hava nøkur upprunahandrit frá Paulusar hond. Í veruleikanum hava vit eingi upprunahandrit av nøkrum bíbilskum teksti. Tað, sum vit hava, eru heldur [...] seinni - nógv seinni. Í flestu førum eru tey gjørd fleiri øldir seinni. Og tey eru øll avritaði við hond. Onkuntíð av ólærdum fólki, sum ikki dugdu at lesa. T.d. stava tey elstu toluliga heilu avritini av

eldreyðum hári. Hjartað dukar í bróstinum á mær og blóðið brúsar í æðrunum. Loreena tekur mína nøtrandi hond og leiðir meg gjøgnum tostandi arabisku oyðimerkurnar, durvandi og døggvátu írsku grønheiðarnar, upp

Tórshavnar kommuna at brúka pening upp á slíkt, sum Jan Christiansen og hansara samgonga ikki tók hond um”. Hvørji vóru so fólkini og samgongan hjá Jan Christiansen? Jú, varaborgarstjórin var Heðin Mortensen

segði”. osf Frásøgnin um tíðina, tá ið Móses steig fram fyri Farao, um øll undurini, sum Gud gjørdi við hond Mósesar, eru so væl kend, tær ræðuligu plágur ið Gud sendi yvir Egyptaland, eru so væl kend, at ikki