fram við fjallakleiv, og fara heim til hallar. Úr benum blóðið dreiv. Sárt suffaði í fjøllum eitt einfalt sorgarlag: »Nu ráða aðrir øllum.« Og Tróndur gamli kvað.” Ja, nú fara aðrir so sanniliga at ráða
fara til Danmarkar ella aðrastaðni at útbúgva seg til sjúkrahjálpara, og tað var ikki altíð so einfalt hjá t.d. tilkomnum kvinnum at fara so langan veg, eftirsum tær vóru so bundnar at heiminum
føroyskar sjúklingar, stutt eftir at vit vóru komin til Keypmannahavnar at búgva. Tá var alt meiri einfalt, enn tað er ídag, og tað var stórt forstáilsi fyri okkara arbeiði. Minnist, at ein føroysk kvinna
r veruliga ikki sleppa at hjálpa teimum lágløntu við parlamentariskum heimildum? Svarið er sára einfalt. Í dag er tað ikki ein kommunal uppgáva at hjálpa teimum lágløntu. At tryggja sosialan javna í Føroyum
vísir á, at málið upp á stutt sikt er at tálma og steðga stóra útreiðsluvøkstrinum. – Vit fara heilt einfalt ikki at hava fíggjarliga orku til at halda fram við núverandi samfelagsbygnaði og skipanum, ella
til eisini. Málið upp á stutt sikt er at tálma og steðga stóra útreiðsluvøkstrinum. Vit fara heilt einfalt ikki at hava fíggjarliga orku til at halda fram við núverandi samfelagsbygnaði og skipanum, ella
hvønn dag. Maturin bleiv góður, leskiligur og fjølbroyttur. Sambært honum broytti frystiboksin heilt einfalt lívið. Hetta hava tygum eisini upplivað, og alla broytingina gjøgnum tíðina. Tygum vóru jú har, áðrenn
skuldi geva heimild til, at fiskidagar, kvotur og veiðiloyvi kundu seljast frítt. Hetta er heilt einfalt ikki rætt. Lógarbroytingin, Vestergaard sipar til, fevndi ikki um sølu av veiðiloyvum, men einans
nakrantíð givið sær nevnivert far um tey veiku og hjálparsleysu í samfelagnum? Nei, helst man heilt einfalt vera rættari at staðfesta, at landsins politiska skipan við Tjóðveldi á odda ikki valdi at fara í
kinum eru serlæknarnir, sum útgreina og viðgera sjúklingar. Við ongum serlækna, onki tilboð, so einfalt er tað. Avbjóðingin er, eins og í øðrum útjaðarum, at halda uppá verandi serlæknar, at seta við,
