best mundi vera sum var. Søgan um T.F. Thomsen Eina ólavsøku høvdu vit – 8 mans á báti – verið á Viðareiði við prestafólkunum. Komnir aftur til Nes skuldu vit arbeiða við torvið, ið ikki var liðugt. Og sum
fyrst móti byrgingina til Haraldsund áðrenn leiðin gongur móti Norðdepli, Hvannasundi og síðan móti Viðareiði. Súkklað verður eftir gamla vegnum aftur móti Hvannasundi. Áðrenn súkklararnir koma á mál í Klaksvík
fleiri onnur eisini. Fyri nøkrum árum síðani møtti eg ein vanligan føroyskan summardag við Løkin á Viðareiði fremmandum ferðafólkum. Maður og kona, farin um miðjan aldur, vóru har í bili. Tey vóru ættað suðuri
fleiri onnur eisini. Fyri nøkrum árum síðani møtti eg ein vanligan føroyskan summardag við Løkin á Viðar-eiði fremmandum ferðafólkum. Maður og kona, farin um miðjan aldur, vóru har í bili. Tey vóru ættað suðuri
vikarur í Miðvági. Frá seinast í 1885 til fyrst í 1887 stýrdi hann handlinum hjá M.C. Restorff á Viðareiði. Men hetta ár gjørdist hann so sjúkur, at hann doyði sama ár. e. Hans Marius Jacobsen (1861-1867)
Leith, (Nico)linu, sum hevði føroysk foreldur. Lina var dóttir Katrinu Henrikku, f. Viderø, av Viðareiði og Jógvan Niclassen av Skálatoftum. Tað er ein áhugaverd søgu um, hvussu tey endaðu í Leith. Jógvan [...] átti einki. Tað sá ikki væl út at koma saman hjá teimum báðum. Katrina tænti í Prestagarðinum á Viðareiði, har Ernst Wesenberg var prestur. Hann doyði í 1871, og nakað eftir fer einkjan av landinum. Katrina
Rosenmeyer hjá Skipar Hansen, sum var føddur í Havn, og sum frammanundan hevði verið húskallur á Viðareiði. Rosenmeyer var triðyngstur av 20 børnum í tveimum giftum og var uppkallaður eftir handils¬stjóranum
av hesum slag ørkymla lesaran og tæna ongum enda-máli. Tá ið skrivað verður um konfirmeringina á Viðareiði á heysti 1924, verður sagt, at Kaj búði uppi á Laði hjá Elsbu Malenu - tað rætta man vera hjá Siggu
Tankar okkara leita eisini aftur til 7. september 1999. Tá varð eisini sorgardagur á viðareiði. Lítla Sólfríð varð tikin heim til Harran, bert 5 mánaðar gomul. Góðu Elsebeth og Ludvík, ta stuttu tíð, tykkum
honum eitt ár, men so vildi hann ikki bíða longur. Nú var hann á 16. ári. Tað var eingin prestur á Viðareiði um tað mundi, so okkurt mátti gerast. Abbi og pápi fóru so til gongu av Trøllanesi heim eftir oyggj
