hjá okkum, her hann er varðveittur. Sum eitt innskot komi eg her at hugsa um, at kanska skulu vit ansa okkum við at eyðmerkja okkum - og hetta og hatta ? at tað er ?serføroyskt?. Hvat er galið við bara
man, úr at gera í fjósi og í haga. Tískil er tað í størsta mun fallið í lut Malvinu at halda hús og ansa børnunum. Men tey størru børnini eru kortini við í arbeiðinum; bæði í húsarhaldinum og á garðinum
als ikki at vera tað, tað eigur at vera. Faktiskt er tað soleiðis, at tú í mongum førum bara skalt ansa eftir, um tú trýstir á tann reyða ella tann grøna knøttin. Eg plaga at hugsa, at størsta kvalifik
als ikki at vera tað, tað eigur at vera. Faktiskt er tað soleiðis, at tú í mongum førum bara skalt ansa eftir, um tú trýstir á tann reyða ella tann grøna knøttin. Eg plaga at hugsa, at størsta kvalifik
als ikki at vera tað, tað eigur at vera. Faktiskt er tað soleiðis, at tú í mongum førum bara skalt ansa eftir, um tú trýstir á tann reyða ella tann grøna knøttin. Eg plaga at hugsa, at størsta kvalifik
at fylgja við demografisku gongdini er ein grundleggjandi uppgáva hjá einari kommunu. Hví ikki bara ansa barninum heima við hús? Tí í Føroyum hava vit eftirhondini ment ein arbeiðsmarknað, har bæði foreldur
ein støða, sum eg sjálvur havi tikið. Tað hevur verið deiligt, men alt hevur sína tíð, og tú mást ansa eftir, at tað ikki blívur ov seint til at gera tey tingini, tú kundi hugsað tær at gjørt. – Eg fari
at lata samfelagið gera sær dælt av, at kvinnur hava so sterk umsorganargen, at tit uppala børn og ansa fólki við menningartarni fyri ongar pengar, tí tykkara hjarta sigur, at tað eiga tit at gera. Tí hyggið [...] mannarættindastríðnum, at vit kunnu staðfesta, at stovnsgjørda uppalingin snýr seg ikki bara bara um at ansa eftir børnum. Hon snýr seg um at skapa heil menniskju, sum bæði inneftir og úteftir hava sjálvsálit
fyri stovnspláss til foreldrini, velja tey at ansa egnum barni/børnum heima. Fyri at fjøltátta og bøta um møguleikarnar, verður samsýningin fyri at ansa eldri og óhjálpnum heima endurskoðað. Samgongan
hetta samband, tá Sjálvstýrisflokkurin so glaðbeintur kvetti høvdið av Skotlandssiglingini. Vit mugu ansa okkum Á fundi við uttanlandsnevndina upplýsti fíggjarmálaráðharrin, at av yvirskotinum á fíggjarlógini [...] yvirskotinum fíggjaður við lántøku til landskassan. So tað er rætt, tá ið sagt verður, at vit mugu ansa okkum, tí framvegis er búskapurin rættiliga viðbrekin, tá ið hugsað verður um, at vit hava havt r
