siga einstøk orð, nøkur ganga framvið, og summi hava eisni slept sær. Tey eru farin at eta ”vanligan” mat, ið eisini hevur við sær, at tey sova betur um náttina. Samanumtikið eru tey betur fyri motoriskt at
siga einstøk orð, nøkur ganga framvið, og summi hava eisni slept sær. Tey eru farin at eta ”vanligan” mat, ið eisini hevur við sær, at tey sova betur um náttina. Samanumtikið eru tey betur fyri motoriskt at
Tá tú hevur etið eina lítla løtu er hummarin deyður, so staðfestast kann, at tú ikki fært frískari mat, júst sum djórini, sum liva av hummarum... Hummaraslátur Vanligt er at kóka hummara livandi, og í
Hugsi ofta hvussu hon hevði tíð at lesa so nógv, samstundis sum hon eisini seymaði klæðir, gjørdi mat sum fáur, tók ímóti gestum og alt møguligt annað í heiminum. Pápi sum altíð var upp á fartin, bæði
hava eftirlit við, av tí at hetta kemiska evnið møguliga kann hava skaðiligt árin á mannalikamið. Mat-ídnaðurin hevur annars elskað hetta kemiska evnið, av tí at tað sum ein neurokemisk tilgongd »lumpar«
eri slett ikki evnaveikur. Eg dugi alt; at lesa og skriva, at fáast við politikk og mentan, at gera mat og spæla harmoniku. So eg havi eitt sera virkið lív, sigur Niels Heðin Gaard Joensen. - Nú havi eg
kroatunum við lívinum. Zeljka sigur, at ymsastaðni á vegnum sluppu tey upp í traktorar, og onkur hevði mat, sum tey kunnu fáa. - Ein gomul kona, sum búði í okkara grannalagi, var eisini í fylgi við okkum, og
Tað sum mær dámar væl við hesum arbeiðinum, er at tú hittir nógv fólk hvønn dag. Tú lærir nógv um mat og vín. Og so eru allir dagarnir ymiskir. Okkurt minni gott er eisini at siga um matstovuvinnuna. Stór
og sera ómakaleyst er við matgerðini. Tað snýr seg bert um at fyrireika frammanundan. Smáu russisku mat-pannikøkurnar, Blini, hóska seg væl sum eitt slag av palli til sjógæti-tapas. Blini-pannukøkurnar fáast
tí, tey gera, ráðføra teimum, hjálpa teimum at raðfesta, seta greið mørk, geva teimum heilsugóðan mat, syrgja fyri at tey fáa nóg mikið av svøvni og fáa tey at gera skúlating. Skuldi verið óneyðugt at
