Dagarnir í hoyna á Miðisbyrgi og á Dalinum eru somuleiðis ógloymandi. Tómhentur var tú aldrin sovorðnar dagar. Vestur á Vatnið var farið við tráðu at fiska síl. Inn á Oyrarnar og út á keiina at fiska seið. Út [...] við fólk, kend sum fremmand. Úr Sandvík bar abbi við sær ta rótføroysku kvæðamentanina, sum allar dagar – líka til tað síðsta – eyðkendi hansara atferð. Treiv mangan í práti í kvæðaørindi, tá hann vildi
Heri, Bogi og eg. Bjarki hevði forfall, og Jóhan var júst farin út at sigla. Vit tosaðu um gamlar dagar, og tað manglaði bara, at tú sat har og brosaði, sum tú plagdi. Mítt minni um teg er um ein glaðan
morgun Lina var við at gera seg klára at fara til arbeiðis, small hon niður deyðasjúk, og nakrar dagar seinni andaðist hon. Hon gjørdist einans 23 ára gomul. Hetta var ein stórur skelkur fyri øll, sum
hevði fingið fastatøkur og vildi ikki sleppa. Meðan Sámal enn var klárur, tosaðu vit um gamlar dagar. Tað var so, at vit sigldu saman við Sjøvik - einum norskum línubáti. Har vóru vit saman í 4 1/2 ár
Sandabrekkuni gjørdist vinarbandið til húskið við áarløkan niðan Sandabrekkuna, kærkomið. Tey tóku ikki dagar í millum fólk, og virðingin millum húskini, er bara vaksin gjøgnum árini. Minnuligu løturnar saman [...] vit løgdu at aftur niðri við áarósan fingu vit drekkamun og pannukøkur frá Gerdu. Tíðin tekur ikki dagar ímillum. Vit eru annaðhvørt á ella burtur. Steintór og Gerda komu til sættis tíðina. Tey dugdu væl
at EB/Streymur hevði mist føroyameistaraskapin á stokkinum í 2006. Tey bæði fóru at tosa um gamlar dagar í Tjørnuvík, og skjótt hevði Dávur gloymt alt um tapta fótbóltsdystin. Tað var eitt spennandi prát
Hann vildi bara vita, hvussu eg hevði tað. Glaður fyri at síggja meg aftur. Vit tosaðu um gamlar dagar í LÍF-húsinum, hann steðgaði ikki leingi, tí tað var okkurt hann skuldi. Tá eg spurdi hvat hann skuldi
Petra skipaði fyri einum stórum 95 ára føðingardegi fyri honum. Tá var hann væl fyri, men nakrar dagar seinni var hann deyður. Men beint áðrenn fekk hann sagt Petru, hvussu høgt hann virðismetti hana.
skuldi ikki verða. Tú bleiv send heim til Føroyar, á Landssjúkrahúsið, og har var tú bert nakrar dagar, tá ið Judi ringdi til mín og segði, at nú var mamma deyð. Góða, elskaða systir, vit bæði og Regin
havi eg biðið Harran um, eina hetta stundi eg á: at eg má búgva í Harrans húsi alllar mínar lívsins dagar, fyri ástríki Harrans at skoða og grunda í templi hans. Viðari verður sagt í 5. ørindi: Tí hann meg
