tað er rættiliga nógv bíligari at senda fólk á skeið í Føroyum, enn um tey skuldu uttanlands. Og tað ger væl saktans eisini, at fleiri fáa møguleikan. Jákup Andreasen sigur, at tað er rættiliga neyðugt at
árini verið búsitandi í Svøríki, og nú hevur hann fingið bæði familju og eitt krevjandi starv, sum ger, at tað ikki er so lætt hjá honum at koma heim á klettarnar at spæla tónleik. Fyrstu tíðini eftir at
skal verða við. Í so máta er hetta málið einki undantak, og at trætan er um so viðbrekið mál sum tíð, ger fløkjuna mestsum ómøguliga at greiða. Nógv fólk, ið halda seg vita, hava sagt sína hugsan, og nú hevur
Bye Blue Bird er ein hjartaheitur filmur við einum serligum brúki av litum og pallmyndum, og hetta ger hann til eina sanna njóting. Filmsstevnan í Rotterdam heldur sína fremstu uppgávu vera at geva sjá
tríggjar mánaðir um summarið orsakað av tí nógva hitanum. Har kann blíva upp í 40 hitastig. Hetta ger sjálvandi, at tey hava úr at gera um veturin, og tá hevur Aimé eisini nógvar eykatímar við teimum.
longdini. Talan er um lærarar, sum, longu frammanundan, undirvísa fullan dag, og eykaundirvísingin ger teimum dagin uppaftur longri. Men skal útbúgvingin haldast gangandi, so eru vit noyddir at halda á
samband við innlán. Peningastovnarnir bjóða seg fram til at taka í móti peningi frá almenninginum. Hetta ger landsbankin ikki. Fyri landsbankans viðkomandi er talan er um kundaviðurskifti, sum avmarkaði eru til
siga seg vera ábyrgdin, verjin fyri hesar oyggjar, men ein ið arbeiðir æa tveimum gørðum samstundis, ger ikki arbeiði til fulnar fyri sínum egnu. Hvat er tað fyri frælsi, tá ið eitt annað land eigur títt
Mohr, Ria Tórgarð og Páll Danielsen. Egi Dam hevur skrivað og hann leikstjórnar og Stamen Stantchev ger tónleikin. Lisa Heinesen eigur pallmyndina. Árni Baldvinson, ljós, David Geyti, ljóð og Katrin Bonde
eru, gera av at flyta. Kol syrgir, men gentan Aya hjálpir honum burtur úr sorgini. Tvey ár seinni ger hann av at fara út í heimin og brátt verður honum greitt, at hann skal eina langa, trupla ferð. Hann