feilum, sum onnur hava gjørt”. Hetta er sonevnd “sannroynd”, sum vit góðtaka um nógv onnur viðurskifti í samfelagnum. Tað vil so vera, at tað oftani kann tykjast, sum fólk læra ikki av royndum, sum onnur [...] helst so mikið meira hetta vónloysi, ið kemur oman yvir ein við hugsanini um, hvussu høpisleysir hesir tilburðir tyktust vera. Tó, at eg eri samfelagsáhugað menniskja, eru tað ikki øll evni, sum fáa meg [...] undrast, um tað er norska skeltið á bilinum hjá mær, sum fær illsinnið so í kók? “Hatta svaka norska petti úti og koyrir hesa tíðina, sum eitt skítbýtt, so at fólk sleppur ikki til arbeiðis!” Eg veit ikki
Gomorra, og at Føroyar ikki skulu vera eins og onnur norðurlond!’ Tað er eftir mínari fatan onki minni enn ein stór skomm, at man soleiðis leypur á hini norðurlendsku londini, bara av tí, at tey líkastillað samkynd [...] skilja hví virðisgrundarlagið fyri føroyskum politikki er so ólíkt øðrum norðalondum, meti eg tað vera hóskandi, at seta spurnartekin við tað, sum partar av ‘kristnu Føroyum’ bjóðar føroyskum samkyndum, [...] er hann nokk tann føroyingurin, sum higartil hevur havt mest at fortalt okkum, um hvat tað er, at vera samkynd/ur. Og millum tað nógva sum vit hava fingið fortalt frá Jenis av Rana, hevur verið, at samkynd
Søgan er íspunnin, men ikki so trupul at ímynda sær. Promillumarkið, ið plagdi at liggja um ein veðr, er nú trýst niður í ein ella tveir lítlar smakkir av somu. Og so kann man spyrja, um hetta var tí, [...] at hála eina ovurstóra flundru upp í ein lastbil. Teir báðir leypa síðan upp í lastina, og bilurin koyrir til bygdar. Frálíkar tekningar og ein romantisk mynd, sum minnir nógv av okkum um hugnaligar dagar [...] loyvi at fletta í egnum kjallara. Ein lóg, ið gjørdi stóran part av fólkinum til lógbrótarar. Í eini handavending varð lógin broytt, so hon var í tráð við veruleikan. Ikki so langt eftir ta lógarbroytingina
Landsstýrismaðurin verjir seg bara við at fíggjarnevndin skal hava vitað líka nógv sum hon. Men ein urð, ið øll kendu, er ikki nakað bráðkomið omanlop. Samgongan hevur verið sum tær tríggjar apurnar, ið ikki [...] hátt – sum so mangar aðrar útreiðslur, ið kundu havt verið grundaðar í kendum tørvi. Allir landsstýrismenn gremja seg um síni málsøki og nevna fyri hundraðtals milliónir í rakstri og íløgum, sum kundu verði [...] briminum – og ikki bara brutu teir stýrisskipanarlógina fyri sær, meirilutin breyt prinsippið um, at sama mál kann ikki viðgerast fleiri ferðir í somu setu, og at meiriluti skal vera til staðar fyri stovnurin
stóran týdning sum ein “eye opener” fyri teimum møguleikum sum vóru uttanlands, men kanska var tað serliga ein “eye opener” fyri tí hugburði, sum íslendskt vinnulív stendur fyri – og sum eg havi sera stóra [...] Tá eg nevni “passión”, so er tað ikki av tilvild. Skalt tú gera nakað framúr, so er tað ikki nokk, bara at dáma sítt arbeiði, ella at gera tað “so gott man kann”. Er tað málið, so fært tú eina miðal fyritøku [...] stendur aftanfyri. Størri heiður kann ein ikki fáa sum fyritøka. Og at tað so rakar sama ár sum vit fylla 175 ár, ger tað avgjørt ikki verri. Marita Rasmussen úr Vinnuhúsinum ringdi til mín hendan dagin
meg, pápa mín og ymiskt annað, sum í sjálvum sær var ein stór uppgáva. Men tá pápi mín og eg sótu og tosaðu um mammu mína, sum livir við katatoniskari skizofreni – og sum sjálv hevur gjørt bæði leik og [...] snýr seg um nakað, sum stendur henni nær. – Endafilmurin eitur “Mammuskepilsið” og snýr seg um at vera barn hjá einum sálarsjúkum foreldri – nakað, sum eg kenni til. Filmurin er ein hybrid-heimildarfilmur [...] við innsløg av fiktiónssenum, sum eru filmaðar í studio. Í fiktiónssenunum er pápi mín, Hans Tórgarð, á pallinum saman við einari dukku, sum verður nevnd Mammuskepilsið. Ein fasinatión av millumganginum
vind. Hurðin brast upp, og tingmenninir hvukku við. Ein ungur boðberi steig burtur úr buldrinum. Gránaðu andlitini fístu og snýstu at unglinginum, sum eftir teirra tykki ikki vísti ella dugdi fólkaskikk [...] í bók so víða. Havið tær nakað um hana hoyrt?” og áðrenn hann fekk sagt endan, svaraði virðismettur maður: “Ja, sjálvandi hava vit hoyrt kvæðið: Trøllini í Hornalondum. Hvat heldur tú okkum vera? Idiotar [...] at mótmæla setti hann seg niður. Margháttliga tøgnin, sum hekk yvir lugarið í fá sekund, sorlaðist brádliga. Tað var afturkosni stýrimaðurin, sum treiv í nýtt kvæði: “Hvussu skulu vit liva, tá vit koma
Tað tyktist, sum ógvusligu orðini rungaðu í klassanum í fleiri dagar, áðrenn ein drongur, sum hevði hugsað um dømið, svaraði: “Vil tað so siga, at ein fyrrverandi rúsdrekkamisnýtari, sum nú er vorðin ráðgevi [...] sinnið leysliga: “Fyri tey ungu, sum hoyrdu sendingina, kann boðskapurin... Sendingin kann væl hava havt ta ávirkan... Sendingin kann enntá...” “Jamen góði Bill, kann tú ikki geva mær eitt neyvari svar [...] tað sera óheppið, at ein tingmaður stevnir ikki bara Rásini, men eisini ungdóminum. Eins og fyritøkur hava tema, har ið arbeiðsfólkini skulu vera ílatin, var tónleikurin bert ein partur av temanum. Men
Umstøðurnar vóru so mikið góðar rundan um meg í Klaksvík, at eg ongantíð upplivdi tað sum ein trupulleika. Eg havi altíð verið lættsintur, og eg hevði ein góðan barndóm og ungdóm, har sum eg var, greiðir [...] herin, sum patriotiskir amerikumenn elskaðu. M.a. keypti Christian ein part av einum B52 bumbuflogfari, sum hevur eina serliga tign í amerikanska herinum. Flogfarið varð smeltað um til tilfar, sum fyritøkan [...] at hann ikki er typan, sum brýggjar seg um at grenja og kritisera ov nógv. Tað, sum hann ikki fær gjørt nakað við, verður lagt til síðis. Og so konsentrerar hann seg um tað, sum hann sjálvur hevur ávirkan
tað djúpa inntrykkið, sum eg fekk av hesum manni, hesa løtuna eg sæt og tosaði við hann og dótturina Jenny. Eg segði við hann, at tá ein er vorðin so gamal sum tygum eru, so veit ein, at Jesus er ógvuliga [...] ikki væl longur, og tí kann tað vera torført hjá fremmanda fólki at samskifta við hann, men so skjótt sum hann fangar hvat tað er tú sigur, er hann skjótur at svara, og tað, sum honum allarbest dámar at [...] eftir friði við Gud, eg var ein leitandi syndari, sum vildi hava vissu fyri hvussu ein kann koma inn í Guds ríki,” sigur Jóhannes. Hóast hann longdist eftir friði við Gud, so fór hann aftur og aftur av