at ráða yvir ídag. ? Hetta áttu ráðgevararnir at vita. Á síðu 6 verður mett, at plaseringin við Áir ger, at lætt kann ferðast millum heimstað og skeið- depilin. Ovari á somu síðuni verður sagt, at »við Áir
seinastu 35 árini. Teir eru ymiskir í góðsku, men ongantíð beinleiðis keðiligir. Nógv halda, at hann bert ger hin sama filmin ferð eftir ferð, men soleiðis er ikki. Seinastu árini hevur hann gjørt ein musikal
lærarar í størri og størri mun eru noyddir at átaka sær uppalingarligu uppgávuna yvir fyri næmingum, ger eisini lærarayrkið strævnari. Fleiri og fleiri lærarar tosa um at royna okkurt annað, og ikki so fáir
til fysioterapeut. ? Tað er ikki beinleiðis nakað negativt við hesum arbeiðinum, sigur Bjørg, sum ger greitt, at hetta er arbeiðið hon ætlar sær at hava restina av lívinum. Kanska ikki bara í Føroyum,
løgdu á fjørðin, og komu 14 á mál, og var Erlendur millum teirra, Men hvør er so hesin maðurin, og hví ger hann hetta? Sum sagt omanfyri, so er Erlendur 41 ára gamal, útbúgvin skipaførari, giftur, eigur 4 børn
hava forsømt kring alt landið. Kommunurnar royna í dag at loysa eldraøkið fyri skomm skyld, men hví ger landið einki við tað, her er talan um eitt landsmál. Vit hava brúkt eini 20-25 milliónir bara til eldraøkið
herfyri, fellur Heini í somu grøv sum so mangur, hann hevur onki forsvar, so er bert at leypa á, og tað ger so Heini. Eg fasthaldi framvegis, at Føroya fólk hoyrdi Heina O. Heinesen úr tingsalinum taka støðu
gerðarrætt (les: Arbeiðsrætt), so verður hesin rættur ein hóttan, eitt arbeiðsgevaravápn, sum onki gott ger. Í sambandi við omanfyri nevndu professionalisering er ikki óhugsandi, at partarnir á arbeiðsmarknaðinum
tí hon er so ótrúliga líkatil. Vit siga við hana, at hetta ikki verður nøkur drúgv samrøða, men tað ger henni stórt sæð tað sama. Meira enn danir Hetta er ikki nøkur klassisk djúp grein. Vit spyrja sjálvandi
skeivur dagur skrivaður á fyri nær kortið skuldi ganga út. Dagurin á kortinum var 31. februar, og hetta ger kortini serliga virðismikil. Føroya Tele, ella Telefonverkið, sum tað kallaðist tá, hevur roynt at