sum heilsølumaður í kjallarahæddini í húsum sínum, seldi skógvar, harra­undirklæði, tógv, leikur og ann­að. Hetta bleiv langa lívs­­starv hansara, sum hann røkti til lítar í útvið 40 ár, ar­beiðs­samur uttan

stuðla gransking og menna Fróð­skap­ar­setr­ið, men tá gerð­ir­nar skulu vís­ast í verki, so fær píp­an ann­að ljóð. Roysn­ið hjá løgmanni kundi júst ver­ið at funn­ið breiðu semjuna.

eru ting­fólk, sum eiga av­gerð­ina, og tað eru bara ting­fólk, sum kunnu broyta av­ger­ð­ina. Alt ann­að utt­an­um­tos er káv­a­lót­ir, tí ting­fólk vilja kráma sum mest í egnan lumma. Tað eru so nógv

­ið und­an lág­løntu fak­fel­ags­fólk­u­num í ó­lukk­u­mát. Eitt er skatt­a­lætt­in til tey ríku, ann­að er pen­sjóns­skatt­ing­in, sum er framd fyri at fíggja skatt­a­lætt­an til tey ríku – og sum nú

til­búgving, ið neyðug er. Men hetta snýr seg eisini um hjá okk­um menn­iskj­um at duga at skilja hvønn ann­an, duga at lurta og duga at fanga tey signal, ið kunnu vera á­bend­ingar um, at eitthvørt er á­vegis

anum. Vit bíða tí spent eft­ir tí menta­málaráðharranum, sum hevur rygg til at taka avgerð um, at ann­að­hvørt missir Kringvarpið rætt­in til lýs­ing­ar­peng­ar­nar, ella má kring­varps­gjald­ið - og public

BankNordik. Tað er væl skiljandi, at hetta mál­ið elv­ir til høv­uð­brýggj í pol­it­isku skip­anini. At Jó­ann­es Eid­es­gaard hugs­ar seg væl um – og vend­ir øllum møguleikum, er ein sjálv­fylgja. Um íleggjararnir

Ulti­ma­t­um­ið frá Javnaðar­flokk­i­num til løgmann framman und­an fíggj­ar­lóg­ar­við­gerð­ini var ann­að­hvørt »at reka fyr­i­lit­ar­leys­an borg­ar­ligan spar­i­politikk saman við Fólka­flokk­i­num ella

in tosar um at fáa ferð á Før­oy­ar. Tey tosa um »okk­ara land og okk­ara á­byrgd«, og at eing­in ann­ar skal skapa loysn­ir­nar fyri okkum. Vit skulu skifta kós og taka á­byrgd – og so vil Tjóð­veldi

hjá kom­­andi lands­stýr­is­sam­gongu at skapa grund­ar­lag fyri fólka­vøkstri. Og tað skal verða ann­að enn snakk. Tað eru glottar at hóma í teirri semju, sum gjørd er mill­um sam­gong­u­na og Tjóð­veldi