kanska, sigur Jóan Petur. Ferðafólkasigling í tann mun eg reki tað, órógvar hvørki náttúru ella fugl. Fyrstu tveir-tríggjar túrarnar flytir fuglurin seg undan, men so venur hann seg við bátin og fer
økir sum eru friðaði við lóg. Her er serliga talan um øki, sum liggja undir á flóð, men geva føði til fugl, tá tað fjarðar út. Stórt tal av flytifugli steðgar eisini á her. Drangarnir við Duncansby Head er [...] hevur Talisman havt ein radara á Beatrice pallinum. Hesin radarin hevur fylgt við og skrásett allan fugl, ið ferðast á økinum alt døgnið. Tað er fyrstu ferð slík skráseting er gjørd, og hetta arbeiðið fer
heilsan var góð. Í 1949 fekk Kristina arbeiði hjá Ester Rein, ið var gift við Kenneth Williamson, fuglafrøðingi, sum var í Føroyum undir krígnum. Hann skrivaði eina áhugaverda bók um Føroyar
Vistfrøðin er eisini komin til Norðradals, og bóndin veit, at fólk ikki tíma at eta salmonellufongdan fugl. Og als ikki á jólum, tá gøddar gæs og dunnur hava vunnið sær hevd sum høvuðsrættir. Vilstir veðr
SNA, Eyðbjørn Brimnes, LBF, Árna Jakobsen, SMJ, Rúna Abrahamsen, MAP arkitektar og Svend Sivertsen, FuglArk.
annan sjófugl og fisk í økinum. - Vit mugu ávara um, at tað er serstakliga vandamikið at eta fisk og fugl úr økinum, sigur Matvørustýrið. Sagt verður, at eiturið, sum talan er um, er ólógligt og hevur verið
í Aberdeen. Hann hevði føroyska konu, og tey búsettust har. Maðurin umborð Dagin eftir fingu teir fugl til døgurða og bollasuppa. Tað smakkaði! Teir fingu eisini tveir kópar. Skiparin saltaði sær spikið
Klivaløkshaga og alt økið við Søltuvik, Gróthusvatn og Miðuna, eitt av okkara bestu vátlendum til fugl, rættast er beinanvegin at friða alt hetta øki sum tað nu er heimild fyri i nýggju Náttúruverndar
á møgulig sambond frá havumhvørvi umvegis gróður og djóraæti til nebbasild – og tískil eisini til fugl og fisk. - Náttúrligar broytingar í veðri og havumhvørvi ávirka vistskipanina, men torført er at greina
umoral, trækkerdrenge, kvinder, der trækker. Føj! Desuden er der selvfølgelig et utal af discount fugle som strandskader, måger og gråspurve. Fælles for dem alle er, at de griser, når de laver puha på vores