Góða Omma Eg plagdi at skriva brøv heim til Føroya til tín, góða omma. Nú fari eg at skriva tær eitt síðsta bræv. Eg minnist, hvussu ringt eg helt tað vera, tá eg fyrstu ferð flutti úr Føroyum og vist
Góði elskaði abbi! Nú er tíðin komin, har tú ikki ert ímillum okkum meira. Eg hevði ongantíð trúð, at hendan stund fór at koma so skjótt, men at vit fóru at hava nógvar góðar løtu saman afturat. Ígjøg
Sorgarboð, at Unn ikki longur er millum okkum. Við djúpari samkenslu leita tankarnir til familjuna. Til mann og børn, sum hava sitið hjá teirra elskaðu konu og mammu hennara seinastu stund her á fold.
Tað fellur okkum sera tungt at skriva minningarorð um Eddu, hóast tað ikki var heilt óvæntað, at hon fór nú. Sjálvt um vit hava vitað, at hon tey seinastu næstan 14 árini var sjúk, var hon kortini so positiv
Grækarismessa ber boð um, at nú stundar móti várinum og ljósari tíðum. Tjaldrið er, eftir at hava verið burtur í øðrum londum, komið aftur til landið. Hendan sama dagin, á Grækarismessu í 2011, heldu
hesa náttina. Um Dia í Ólastovu Tá ið pápi Kristian doyði í 1949 skrivaði Georg L. Samuelsen hesi minningarorð í Dimmalætting: Atter er en af de Mænd, hvis Ansigter i udpræget Grad repræsenterede det gamle
Týsmorgunin kom Dennis inn til mín og andlit hansara segði mær, at nú var okkurt, ið ikki var gott. – Nú er pápi farin. Lítið vardi tað meg, góði Jóhannus, at næstseinasta sunnumorgun skuldi vera sein
týdning fyri føroyskan kórsang. Í februar mánaði í fjør andaðist Willi Gohl, og hevði Ólavur vøkur minningarorð um mannin í bløðunum. Kórstevnan og endi 1967 var fyrsta kórstevnan her á landi í Havnini, og
Tað er ringt at byrja eitt tílíkt minningarorð. Ein hevur bestan hugin til, at einki minnigarorð skuldi skrivast. At alt bert var ein misskiljing, og at tú kemur flennandi inn í gjøgnum dyrnar og biður
Til minnis um Sofíu Jacobsen, vanliga nevnd Fía í Skálum - okkara fittu og høgt elskaðu ommu. Fødd 6. oktober 1918 og deyð 9. februar 2010 Góða fitta omma. Hesi orðini eftir Paulus vóru lisin í kirkju
