lógini og taka alt tað burtur, sum man sjálvur hevur vunnið sær hevd uppá gjøgnum hesa tíðina, so ger man sum tjóðveldismenn gera, og tað merkir, at teir eru tilreiðar at avhenda bæði undirgrund og alt
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			langt í frá til allar vegir og gøtur í kommununi (stívliga 136 kilometrar tilsamans!) Av hesi orsøk ger tekniska nevnd hjá býráðnum á hvørjum ári ein asfaltplan fyri, hvørjir vegir og hvørjar gøtur standa
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			leikararnar, svarar Ári, at hetta sjálvandi hevur nógv at siga hjá teimum. - Tað hevur nógv at siga. Mann ger meira við venjingina, og hetta skuldi gjarna hækkað um støðið. Ein gularót er tað so í øllum førum
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			óspiltar upplivingar seldar. At føroyskt tilrættaleggingarhegni eisini er partur av upplivingini, ger hana ikki minni óspilta.
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			llinum í Reykjavík ímóti ÍBV úr Vestmannaoyggjunum. Høvið hjá Una at spæla íslendska steypafinalu ger, at tíðin, sum hann ikki fær høvi til dystarvenjing undan landsliðsferðini til Sveis og Jugoslavia
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Purcell fara limirnir í bólkinum Ivory inn í tónleikin og inn í seg sjálvan, meðan tey spæla. Hetta ger framførsluna intima, og tað passar seg nú einaferð best í eitt sindur intimum umhvørvi. Ivory í skeivum
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			umtóktu støðini eitt leygarkvøld, koma tey langt aftaná midnátt. Tíðliga uppmøtingin hjá gestunum ger tað munandi meira lønsamt at reka nátklubbavirksemi, og gevur samstundis pláss fyri einum størri útboði
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			jarðar, tíans heldur nøkur hálvnakin dama. Sjálvandi skulu fyrireikararnir fáa nakað burturúr, men tað ger heldur einki um viðskiftafólkini eisini aftaná kunnu siga, hetta vóru nøkur deilig tiltøk vit vóru
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			tuni fyrr í ár. Onkur hevur fingið og aðrir fáa bót fyri ov stóru hjáveiðuna. Og júst henda bótin ger, at trolbátarnir í dag eru tvungnir at tveita ov stóru hjáveiðuna fyri borð aftur. Hetta er ikki í
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			halda Ólavsøku varð avlagdur allar staðir. Bert í einum landi hevur siðurin staðið við alla tíðina og ger tað enn, og tað er her hjá okkum í Føroyum. Ólavsøkan í Føroyum hevur tey eyðkenni, sum sipa aftur