aftur. Myntskatturin av Sandi Eitt serstakt trygdarsýningarskáp úr glasi stendur enn tómt, men har koma myntir at liggja. Talan er um virðismikla myntskattin, ið funnin var á Sandi. - Hetta er nakað heilt [...] sigur Arni. Vit ganga víðari fram og koma framvið stásiligum krúthorni hjá gitna Harra Klæmint á Sandi. Og farmvið einasta rúnarkelvi, ið vit vita um. Einum sigursteini og einum gandaringi úr Sørvági,
seinastu nógvu árini verið ímyndin av B71 og tí stóra arbeiðinum, ið Eli hevur lagt í barndómsfelagið á Sandi. Men tað er ikki bara á sandoynni, at føroyskur fótbóltur hevur fingið ágóðan av venjaradygdunum hjá
nningini, fyri at kanna hvat skoðsmál teir fingu í miðal. Vit fingu ikki orð á skúlastjórarnar á Sandi, Tvøroyri og á Giljanesi, og skúlastjórin í skúlanum við Ósánna vildi onki upplýsa. Sum myndir teknar
Meginskúlanum Inni í Dal á Sandi í gjár, løgdu til merkis, at ein bilur stóð niðri í bønum - á øllum fýra hjólunum. Soleiðis, sum In.fo skilir, kom bilførarin koyrandi av Sandi og inn móti Meginskúlanum
nýkosna ársins leiðara og sipaði her til, hvussu væl hann hevði handfarið byggingina av listasavni á Sandi. Ársins leiðari innan tað almenna, Tórmóður Stórá frá psykiatriska deplinum á LS var eisini eitt gott
tað var tað allarbesta. Vit spældu spøl, tá vit vóru inni, men vit spældu mest úti, tað var niðri á sandi, sum var okkara besta spælipláss, bæði í brimi og í góðum veðri. Har var ongin, sum kom oman at siga
partur av røktarheiminum í Runavík. Nú rópar ein: “Hensia kom her!” Eg hyggi, nú er tað Jona á Langasandi, kona Jóan Petur. Hon var dóttir Sørin í Hósvík. Hon segði, at hon kendi meg á málinum. Tá var tað
teirra á sjómansheimið at eta. Vit høvdu akkurát fingið ein springara til matna. Jógvan Joensen frá Sandi var assistentur hjá okkum, hann hevði skorið upp. Sum teir vóru spentir at fáa ordiligan mat, so
hagar, sum tað passaði teimum. Eg kann greiða frá einum slíkum túri. Neytini lógu norður ímóti Langasandi. Tað var ein sovorðin mjørki í erva. Neytakonurnar funnu ikki neytini. Hákun beiggi var farin við
synir hjá teimum vóru Victor og Thorstein Vilhelm. Victor, sum giftist við Mariu Zachariassen av Sandi, dreiv reiðaríið víðari eftir pápan. Hann var við í línubátatíðini, og uppkallaði ein línubát eftir [...] Hann giftist við Biritu Mariu, sum eisini var úr Vík. Tey bygdu á Skorpusoyruni norðast á Langasandi, har tað tá vóru tvey hús. Tey fingu fyrst børnini Mariu, Andreu, og Jógvan. Í 1927 hendi tað syrgiliga
