okkara dag. Tá eg so síggi børnini í dag, so eru tey fullkomiliga rund á gólvinum. Tey vita snøgt sagt ikki, hvat tey skulu gera av við seg sjálvi, og foreldrini vita enn minni, hvat tey skulu finna uppá
r’ tá um tey sjálvi ræður? Og byggja vit á eitt kristiligt grundstøði?. Mær rennur í huga tað sum sagt var um havnamannin sum býtti út,”Eg ein stóran og tú ein lítlan og tú ein lítlan og eg ein stóran”
Soleiðis eru lóggávurnar, men eru tær so hóskandi? Tað kann tí ikki sigast ov ofta, og verður hervið sagt enn einaferð: Vit mugu og skulu leggja á annan bógv í uttanríkismálum. Eingin innanhýsis ósemja má
r’ tá um tey sjálvi ræður? Og byggja vit á eitt kristiligt grundstøði?. Mær rennur í huga tað sum sagt var um havnamannin sum býtti út,”Eg ein stóran og tú ein lítlan og tú ein lítlan og eg ein stóran”
so fegin geva burtur fyri onki. Hetta tí tað er neyðugt, vit muga stuðla okkara vinnulívið, verður sagt. Tað er alt samalt ein sera løgin logikkur, serliga tá mann arbeiðir so hart fyri ikki at stuðla okkara
frá, at best var at gera tær neyðugu kanningarnar tætt uppundir eina stóra verkætlan, ella rættari sagt, tá ið politisk støða var tikin til verkætlanina. Hetta er skilagóð tala, sum vit politikarar eiga
í tilafturskomnum londum m.a. í tí svartasta Afrika. Lat meg enda við at siga, at ofta hevur verið sagt - og tað til stóran skaða fyri virðingina fyri demokratinum - at tað at atkvøða er tað týdningarmesta
við grundlógini, sigur Doris Jacobsen. Gott samstarv Og okkurt hava føroysku politikararnir kunna sagt grønlendsku sendinevndini. - Vit hava fingið at vita, hvussu arbeitt hevur verið í málinum í Føroyum
ikki tekur undir við hesum. Tey flestu halda tað vera pínligt at bidda um pengar, sum vit sjálv hava sagt frá okkum. Javnaðarflokkurin tekur slettis ikki undir við tí asosiala flatskatti, sum pengarnir skulu
er samstundis ein almenn viðurkenning av, at tað sum danska stjórnin og tey danahallu higartil hava sagt vera Føroya støðu, beinleiðis er skeivt. Hetta er sjálvandi synd fyri ein mann sum Ludvigsen. Hann
