Skúoyar, og so er hettar ein perla fyri ferðavinnuna, so her kann heldur sigast, at nógv er at vinna. Nei, tit kunna fara arðastaðni eftir sparingum, tí Skúoyggin kann draga nógv fólk hagar til, og tí er íløgan [...] broytist og heldur ikki er møguleiki at leggja at í óveðri úti í Skúgvi, Hvørjari øld liva vit í? Nei, óskilið valdar enn einaferð við hesum máli, har játtanin var samtykt í fíggjarlógini fyri 2009, og

Og ikki nóg mikið við tað – nei, tað verður víst til eina útdýpandi grein inni í blaðnum, har man í einum kronikki uppá samfullar tvær síður meira eksakt fær illustrerað tann lívstýðandi týdningin av fløvandi

kann­að­ari vitan - og í, at vit foreldur eru øll bara menniskju! Vit hava við­hvørt ilt við at siga nei. Og kunnu hava brúk fyri onkr­um at hella okkum afturat í stríð­n­um at fáa tamarhald á skíggj­a­nýtsluni

Hesi tómu hús, sum fleiri eru rættiliga nýggj, vilja fólk fegin sleppa at leiga. Men tey fáa blankt nei frá peningastovnunum. Tíansheldur eru fólk, sum hava fingið gomul hús í Skálavík, sum tey nú eru farin

, ivast tó onga løtu í, at Skálafjarðartunnilin fer at koma upp í báðum endum á Skálafjørðinum. - Nei, tað er als eingin ivi í mínari verð um tað. Tað er hetta, sum verkætlanin upprunaliga bygdi á og hetta

So greiður er Magnus Rasmussen, borgarstjóri í Runavíkar kommnu. Hann sigur á heimasíðuni hjá kommununi, at vit øll vita, at Skálafjarðartunnilin eigur at koma, og hann eigur at koma so skjótt sum til

vegastrekki. Hvussu nógvar hundraðtals milliónir fáa útlendsk oljufeløg ikki burturúr tí? Siga vit nei til tunnilsætlanina, so verða tað hesi feløgini, sum ”ríka seg upp” ístaðin. Heimildin Ein spurningur

CO2-trupulleikin útsettur til komandi ættarlið at loysa. Skal eg veruliga noyðast at siga við sonin: ”Nei, lítli mín, vit hugsaðu ikki um framtíð tína”? Til gagns fyri hvønn? Tá tað verður roknað út, at tað

CO2-trupulleikin útsettur til komandi ættarlið at loysa. Skal eg veruliga noyðast at siga við sonin: ”Nei, lítli mín, vit hugsaðu ikki um framtíð tína”? Til gagns fyri hvønn? Tá tað verður roknað út, at tað

verða sprongd, eitt nú í bergið undir Krákusteini við Eystaruvág. Men hevur býráðið slíkar ætlanir? ? Nei, tað hava vit ikki, sigur Jan Christiansen, sum kortini heldur tankan verða áhugaverdan. Hann vísir