formann Sjálvstýrisfloksins verður dentur lagdur á bleytu virðini, vælferð, gransking, útbúgving og mentan. Sama søgdu allir flokkar í valstríðnum, men lítið sást eftirfylgjandi til hesi lyfti. Eydnast tað
stórvegis gagn. Norsk-danska koloniseringin hevði tær flestu av teimum óhepnu fylgjunum fyri mál og mentan, heilsu, búskaparliga menning, tjóðskaparligan samleika og politisk viðurskifti, sum kolonisering
skulu skipast sum partur av campus-umhvørvi nærhendis skúladeplum í býnum, saman við tilboðum innan mentan, ítrótt, trivnað og frítíð. Havnarborgarar skulu sleppa framat sera fjølbroyttum tilboðum innan frítíð
skulu vita, hvat vit vilja við altjóðagerðini. Hetta krevur, at vit menna útbúgving, gransking og mentan, fremja broytingar í samfelagsbygnaðinum, eggja til og stuðla bygnaðarligum broytingum í vinnulívinum
okkum í neystinum, har tey frá fryntligum ungum rógvarum fáa innlit í henda virkna partin av okkara mentan. Gevið okkum møguleika fyri at gera okkara fyri at varveita livandi partin av býnum, meðan so nógv
Danmark. Onnur viðurskifti knýta okkum at danska samfelagnum. Á mangan hátt hava vit felags søgu og mentan. Navnframir danskarar sum Grundtvig, Brockman, Brorson, Ingeman og Bech hava havt stórt árin á okkara
nærum altíð menn, sum práta um veður og vind, útróður og fiskireiðskap. Hetta er ein partur av okkara mentan, sum heldur lívið í mongum manni ? og kvinnum við. Fiskikapping hevur verið hildin í mong ár, og
Orknoyggjar og Hitra. Tað eru bert Føroyar og Grønland, sum hava sítt egna tungumál og eina serstaka mentan av oyggjaleikaluttakarunum. Hini práta enskt, svenskt, estiskt, walisiskt ella grikst. Og eru tey
fara víðari og fáa samstarv við aðrar býir í Evropu og í øðrum heimspørtum. Hetta vil stimbra okkara mentan og verða ein stuðul hjá okkara vinnulívið. Tá vit tosa um Forminnissavnið má nevnast teirra frálíka
Barbaru? Hóast ferðin mest snúði seg um olju, fisk og ES, so vóru eisini stundir til at tosa um list og mentan, eitt nú í sambandi við døgurða, har norski kommunu- og samstarvsráðharrin, Ragnhild Haarstad varð