soleiðis til: “Vit fáa ikki gjørt annað við føðing og deyða enn at njóta til fulnar intervallið – tíðarbilið har í millum.” Alt hevur Guð gjørt lagaliga til sína tíð. Sum Prædikarin tekur til: ”Fyri øllum [...] ein og hvør lutur undir himlinum hevur sína tíð. At føðast hevur sína tíð, og at doyggja hevur sína tíð et cetera.” Skyldmaðurin Jørgen-Frantz tekur einaferð soleiðis til: ”Abba var bondesøn fra Glibre. [...] halda okkum til, og vit vóru í hoyna og fjallmenn hjá honum frá tí at vit vóru so frægir. Tað var óhøgligt at reka ein garð, so langt burtur frá húsum, sum ongin undirstøða lá til, og helst hevur tað verið

annað enn olmussudýr ella nassireyvar, sum danir so rámandi taka til. Og hvat skal man siga um sovorðin fólk, sum ikki hava kompleksir av olmussustøðuni ella av at vera nassireyv ella sum ikki skammast um [...] visti, hvat hon talaði um. Vit kunnu siga hetta sama um eina tjóð, um eitt fólk, hevur tað ongan stoltleika, so gongur tað til grundar sum fólk. Vit kunnu ikki liva av stoltleika, er svarið tú beinanvegin [...] eiðasør. Serliga tá ið tað snýr seg um landsins húsarhald, sum hevur tað einki upp á seg. Tað er so drepandi, so deprimerandi, at tú stundum hevur bestan hugin at geva skarvin yvir, leggja seg í songina og

Hvørki Jóannes Eidesgaard, Jacob Vestergaard ella nakar annar í samgonguni hevur so mikið sum nakra meining um ta mannminkandi og lítisverdu støðu, vit eru í hvat lógevandi og politiskum valdi viðvíkur. Tað [...] rættargangslóg. Men tað at til einkis gera føroyskar lógir, sum hava havt virknað í ár er, alt annað líka, ótrúliga óverdug, hetta er skomm, hetta hoyrir farnum øldum til. Men hvat ger løgmaður og hansara [...] løgmaður oftast hevur sagt sum løgmaður, eru: “Júmen, ogur mugu góðtaka støðuna, sum hon er. Ogur mugu góðtaka, at vit nú eina ferð eru undirgivin dønum”. Her sipar løgmaður sjálvandi til donsku grundlógina

maðurin til vinstru á myndini fekk hendan smáfiskin, helt bróðurin í miðjuni fyri, at hevði hann fingið fatur á abbanum til hendan fiskin, hevði hann kanska verið nýtiligur til okkurt. Sofus, ytst til høgru [...] undir bátinum. Liggur tú á góðari reyðfiskaleið, er fiskurin stórur og stutt er at draga. Eini trý, fýra ella fimm tøk uppeftir, so er tann sprelllivandi fiskurin komin at borði. Tú undrast yvir, at so stórur [...] fyri gyltu sildina, og tað er mangur maður, sum upp ígjøgnum tíðirnar hevur fylt sær uppí bátin við gørnum ella nót. Men sildin hevur lítlan og ongan prís. Ein stórur partur av tí, sum veitt verður á fjørðinum

bestemma, hvussu oftani um vikuna tú skalt føla uppá teg sjálvan... tá tú ert í bað—og tí, totalt tufflandi, skaffa tær eitt yvirskegg súmboliserandi okkurt krabbaátak, kvinnur ella kvinnuligir menn hava funnið [...] at politikkur hevur brúk fyri fleiri serfrøðingum og færri proletarum. Nýliga heksajaktanin av Kára P. Højgaard, sum í klunkum botnar í nøkrum so infantilum sum hvat maðurin einaferð hevur arbeitt sum, [...] Oyndarfirði fáa sín jólapost. Afturat hesum hevur formaður Sjálvstýrisfloksins—so frægt eg veit—aldri verið bangin fyri at arbeitt, hvat er væl meiri enn tú kanst siga um nøkur teirra, ið vóru á Vaglinum

BROYTING: Løgið, at tú eftir kallkynsniðurstøðuna frøist um málsliga ólagið, nú onkur ætlar at broyta orðið ein lambi til eitt lamba (ella hvat kyn Lamba nú er!?). Ein skáli skal broytast til ein skála, kvennkyn [...] Lambanum, at vátta tað. Takk fyri eina forvitnisliga frágreiðing! Ein onnur serkøn hevur annars eisini váttað tað. Tú sigur, at eg havi tað fyri at blanda eftirnavnið í Lambanum uppí, tá eg greini kal [...] at eita ein múli! Skilji hvør, ið skilja kann! ALTÍÐ SAGT TAÐ?: Soleiðis hava vit altíð sagt, vilt tú vera við. Ja, kanska nógv av okkum, sum nú eru uppi á døgum, men neyvan tey, sum livdu undan okkara

russiskum, og nótarnar hjá Musorgskijs, dugir hann valla at lesa, so hann hevur lært seg alt uttanat. Arbeiðsdissiplinina hevur hann heimanifrá; á bóndagarðinum í Fámará lærir ein skjótt, einki kemur av [...] Slíkt er óivað vónleyst at greiða øðrum frá. Rúni fór so til Keypmannahavnar. ? Eg hevði ikki sungið solo áður, men tað kravdist til upptøkuroyndina til Radiokórið. Eg mátti finna ein sanglærara skjótt. Tey [...] tímdi at ómaka sær til at geva mær sangtímar - hansara ráð kann eg brúka so leingi eg livi. ? Rúni er skjótur til látur, og hann flennir, tá hann tosar um seg, sum seriøsan bass ella basso profundo. ? Í

Jónheðin H. Tróndheim Sól. Tað hevur verið av allar­besta veðri í langa tíð. Hevur tað nakað við eitt ummæli av ein­ari fløgu at gera, spyrt tú. Jú, tað hevur tað. Sært tú, tá tú fært eina fløgu í hondina og [...] sum Benjamin hevur lagt omaná alt. Ljóðið dámar mær væl. Tað er Jens L. Thomsen sum hevur miksað fløguna, og tað hevur hann megnað til fulnar. Mær dámar sera væl soundið, sum hann hevur. So til tykkum, sum [...] setir hana í fløguspælaran í bilinum, so hev­ur tað nógv at siga, at hon passar væl við veðrið. Í hvussu er ávirkast tín móttøka av útgáv­uni av tí lagi, tú ert í, tá tú fært hana. Sjálvnevnda útgávan hjá Benjamin

»Hvat gott veitst tú,« kundi Vilhjálmur spyrja, tá ið tú møtti honum ella, »Veitst tú einki nýtt?« Síðan 1980 hava vit verið grannar, men eg hevði møtt honum áðrenn. Haldi tað var fyrst í sjeyti árunum [...] stór, sum tað mangan verður gjørt til. Møtti honum eisini til ymsar fundir. Hann tók ikki orðið í tíð og úrtíð, men tú gav tær far um tað sagda. »Tað mátti borið til« ella »men tit eru ung, tit skilja alt [...] her tað er tú og bara tú, sum kann hjálpa tær, tú skalt siga við teg sjálvan: »Nú haldi eg uppat.« Vilhjálmur var kirkjubøingur og góður við staðið og alla sína familju, men aldrin hoyrdi tú farran av reypi

»Hvat gott veitst tú,« kundi Vilhjálmur spyrja, tá ið tú møtti honum ella, »Veitst tú einki nýtt?« Síðan 1980 hava vit verið grannar, men eg hevði møtt honum áðrenn. Haldi tað var fyrst í sjeyti árunum [...] stór, sum tað mangan verður gjørt til. Møtti honum eisini til ymsar fundir. Hann tók ikki orðið í tíð og úrtíð, men tú gav tær far um tað sagda. »Tað mátti borið til« ella »men tit eru ung, tit skilja alt [...] her tað er tú og bara tú, sum kann hjálpa tær, tú skalt siga við teg sjálvan: »Nú haldi eg uppat.« Vilhjálmur var kirkjubøingur og góður við staðið og alla sína familju, men aldrin hoyrdi tú farran av reypi