skuldu verið slopnir fyrst til borðið. Eiðis Hans Jakku var har. Hann var eiðismaður, sum búði í Gøtu. Hann kom út stovuni og peikaði út Jóan Pauli Gregersen, Óla Hans Olsen og aðrar, sum skuldu fáa drekka fyrst [...] náttina. Hann sat við komfýrin og kyndi. Hann bar øsku út, og tá so torv manglaði, fór hann niðan í hjallin eftir torvi. Eg vísti honum niðan. Matarhvalurin var komin út nokk so skjótt. Hann var so upp­skorin [...] sær, og hann bað hana biðja fyri sær. Tað gjørdi hon sjálv­andi. Tá ið hann kom heim aftur og fortaldi henni um ringa túrin, funnu tey útav, at hetta var júst um somu tíð, sum hon hevði sæð hann fyri sær

leypinum. Hann koyrdi síðan leypin uppá høvdið. So fór hann at íla eftir honum, og tarvurin var púra forskrektur. Hann tók halan millum beinini og rýmdi. Annars kann eg siga um pápa, at hann var av tí [...] tí gamla skúlanum. Hann vildi bert hava pening, sum hann arbeiddi fyri. Tað fyrstu pen­sjónina sendi hann avstað aftur. Hann skuldi ikki liva av olmussu! --------- Komandi partur Nú er barndómurin av, og [...] Sundi. Tá sær hann ein mann koma niðan úr fjøruni við einum gráum veðri. Petur helt fyrst tað bara vera ein van­ligan mann. Tá ið hesin kom til Petur, tók tann fremmandi so hart í hann, at hann skræddi buksurnar

ein bátur at landi, og tveir menn eru við. Eg kendi annan mannin. Hann var úr Vík og kallaðist Jo­hannes Djurhuus. Hann segði, at hann var við Tordenskjold, og teir vóru komnir inn við einum tele­grammi [...] Oliver á Ryggi í Miðvági. Hann var av spakastu og stillastu monnum. Eg síggi hann enn fyri mær. Eisini kundi hann spáka sær ein túr eftir gøtuni sunnumorgnar í rotuskóm og tuflum. Hann kundi seta seg burtur [...] Slíkar løtur vóru ógloymandi fyri mær. Tá ið hann sat soleiðis fyri seg sjálvan, kundu vágamenn taka til: “Nú er ikki nakar vælkomin at tosa við hann, tí nú situr hann og yrkir”. Fyri mær var hesin maðurin ein

har hevði hann reypað av hesum. Tað er ikki longur síðan enn seinasta heyst, tá ringdi Marner á Kák, mín gamli starvsfelagi. Hann var eina tíð í Grønlandi, har hann arbeiddi hjá fútanum. Hann fortaldi, [...] prentarin Long sum hevði køst. Hann slapp undan kravinum um lok, tí hann segði seg bert koyra øsku í køstin. Men tað var ivasamt, um tað var so. Míni foreldur hildu, at hann koyrdi eisini kasseraðar blýstavir [...] hevði gingið fyri seg, at hann hevði skotið hesar neyðars kettlingar. Vit leitaðu og funnu einki. So sigur annar danin, at hann, sum kann finna eitt hylst­ur ella projektil, hann skuldu fáa eina fløsku av

hendi tað, at skipið, hann var við, gekk burt­ur undir Íslandi. Tá lovaði hann Várharra, at um hann varð bjarg­aður, so skuldi hann vera Ellen Mariu trúgvur og gifta seg við henni. Hann varð bjargaður, og [...] trúboðari í Havn. Hann ferðaðist nógv kring oyggjarnar, og hóast hann hevði konu og børn, varð sagt, at honum dámdi væl at hyggja eftir ungum gentum í bygdunum, hagar hann kom. Hann plagdi eisini at vitja [...] og sonur hans­ara Sigfred Skaale. Láturligar rokningar Sum fulltrúi hevði eg tað rættiliga frítt. Stjórin hjá mær hevði fult álit á mær, og eg gjørdi tað, eg kundi, fyri ikki at skuffa hann. Hans Chr. Tygesen

ikki hvar hann er. Hann er onkustaðni uttanfyri í kolsvarta kalda sjónum. Tað er eins og at køva teirra seinastu vón at kondolera longu nú, fólk aftra seg og eg skúgvi tankan burtur, at hann ikki verður [...] okkum, sum vóru næstu húsini. Hann lá inni í kamarinum hjá Sólgerð, elstu systir míni. Eg kagaði inn. Hann lá har so bleikur og klárt slím kom úr munninum. Eg visti, at hann var deyður. Og uttanfyri var [...] slími um varrar. Hann var dottin út av keiini og druknaður. Deyðin hevði vitjað í bygdini dagin fyri. Hjalmar í Langagarði, abbi Jens Paula, var deyður og hann var væl komin til árs. Hann var ein fittur

Andin upp úr sjónum hann stendur gjøgnum loft, hann rekur upp um bakkan og inn í tún og toft, hann er við hellustrendur, hann er, har berg er bratt, og fórt tú upp á fjallið, var hann har úr hvørji ætt. [...] birti tú í hugum mildan yl Hann er eftir Og tú ert ikki til ? Ungur var Chr. Matras, hann fór at yrkja í álvara. Tíðliga var hann fullbúgvið skald, og blaðungur gjørdi hann summar av sínum minniligu t [...] tilveruyrkingum. Bara 19 ára gamal skapaði hann yrkingina Hitt blinda liðið, og árið eftir yrkti hann Veðurtrøll og Eg sigi tær satt. Sostatt skrivaði hann longu á 19-20 ára aldri tríggjar megintilveruyrkingar

eftir árinum, hann var stovnaður. Tá Sigmund frætti um hetta, boðaði hann Karli frá, at hann var hugaður at fara uppí stríðið ímóti nasismuni. Karl hevði samband við leiðsl­una í 1944, og hann lovaði at bera [...] i ikki brúka sítt sanna navn. Hann skuldi brúka navnið Hans Andersen. Tískil fekk Sigmund eitt falskt pass frá bólkinum. Tað skuldi hann altíð hava uppi á sær, tá ið hann arbeiddi fyri bólkin. Í hesum [...] trygd­arorsøkum at nýta sítt egna navn, og tí varð hann kend­ur sum Knud. Hann fekk eitt fram­úr gott ummæli av teimum, sum kendu hann. Sagt varð, at hann var “en fremragende leder, idealistisk, handlekraftig

til Danmarkar.. Poul hevði brúk fyri peningi, so hann mátti royna nakað annað. Í 1892 sendi hann til Danmarkar einar 11 tunnur av svartkalva, sum hann biður Skyum selja fyri seg. Nú byrjar svartkalvaævintýrið [...] til Danmarkar, har hann varð seldur til roykivirki. Men sum frá leið sendi hann til tveir móttakarar. Hin var Møldrup, sum Poul av­loysti sum kolonistjóri. Nakað seinni sendir hann eisini svartkalva til [...] hevði fingið innhandlað meira av svartkalva enn hann hevði kvotu til. So heldur enn at blaka svartkalvan í havið aftur ella at geva hundunum hann, varð hann bræddur. Tað kann eisini vera, at svart­kalvin

hava verið um seinasta veturin hann livdi, hann stóð í bakborði oman móti sandinum í Betesda, og hann segði hetta:”Eg eri Gudi so takksamur fyri, at eg kundi – eg haldi hann brúkti vendingina: fekk náði [...] landsmenn og Hans Pauli Olsen - við fyri tað meistaraverkið, sum í dag stendur í Fuglafirði. Tí varð Victor sjálvur spurdur, um hann vildi hava eina standmynd av sær, so hevði hann – tað vit kendu hann – nokk [...] leið, tyktist Hans Andrias sjálvur at fara, ið so langt av leið, við at siga, at tilgongdin hjá handritaskrivarunum mintu hann mest um útviklingslæruna hjá Charles Darwin (1809-82) - (hann meinti helst