forleggjaranum Erik Fey á danska forlagnum Atlantia. Tað var hann, Erik Fey, sum heitti á meg í 1998 at skriva eina føroyska listasøgu. Nú er hon so veruleiki og takka verið Jonhardi Mikkelsen á Sprotanum, og tí [...] eina føroyska útgávu. At endurgeva myndlist á rættan hátt á prenti, er trupult. Hvussu hevur tú loyst tað? Og hvussu hevur tað eydnast? At endurgeva myndlist á prenti er altíð trupult. Men prentsmiðjan Jelling [...] sett ljós á tað, eg júst nevndi, um at gloyma listarinnar sanna mál og mið, og í staðin reka við høvuðsstreyminum og mála leskilig litføgur verk, ið konur við violettum hári keypa at heingja á bróstið í

Gunnarsdóttur úr Vestmanna. Petur tók læraraprógv á Føroya Læraraskúla í 1975 og hevur verið lærari í Miðvágs/Sandavágsskúla síðani 1976. Hann var á ársskeiði á Danmarks Højskole for Legemsøvelser í 1975/76 [...] toskatrúgv á, at tað ber til at breyðføða seg av tí sum okkara fongríka hav gevur. Hann kennir hvørt mið á hansara leiðum, hvørt frávik í rákinum og hann er so royndur sum útróðrarmaður, at hann kann sanna, at [...] Joensen varð fyrstu ferð valdur í bygdarráðið í Sandavági á valinum í 1980. Hann gjørdist tá formaður og sat í hesum sessinum tað valskeiðið. Á valinum í 1988 varð hann aftur valdur í bygdarráðið, og var

uppaftur skjótari. Eg vil arbeiða fyri, at kommunala jørðin á henda hátt kann koma so mongum sum gjørligt til góðar, samstundis sum jørðin tá fær sítt sanna virði og lívgar gamlar siðir og kemur at verða mongum [...] traðamaðurin ikki fer í søguna, men eins væl kann vera ímyndin av monnum í høvuðsstaðnum, nú vit eru á veg inn í 21. øld. Traðirnar eru millum ár og dag komnar mongum manni væl við, ið vildi stytta sær stundir

VÍF hevði undan dystinum fult stigatal, og teir vóru eisini favorittar. Ikki minst grundað á sigurin inni á Skála, tá liðini bæði hittust í fyrra sínamillum dystinum í grundspælinum. Bert Ingi fylgdi [...] byrjanina hjá StÍF. Rullaðu seg út Seianstu løtuna av fyrra hálvleiki fekk heimaliðið veruliga ferð á, og eftir hetta var tað í roynd og veru bert ein vegur. Fyrra partin av seinna hálvleiki hildu teir [...] sama skjóta og ágangandi álopsspælinum, og eina løtu var vandi fyri, at talan vór at gerast um eina sanna niðurgerðin av gestunum. Verjan riggaði at kalla optimalt, og hetta viðførdi eisini, at hópurin av

Johannesen, Oyri, ein son. Hann var 57 cm. langur og vigaði 4400 gr. 10. des. fingu Jónley á Løgmansbø og Róðin E. á Lofti, Keypmannahavn, ein son. Hann var 40 cm. langur og vigaði 1355 gr. 11. des. fingu

Her er alt á enskum. Hvør tekstpartur byrjar við einum bíbilskum skriftstaði. Á enskum. Tøkkirnar á bakpermuni eru eisini á enskum. Og hóast móðirmálið ikki er enskt, mítt altso, so finni eg á hesi einu [...] teir upp á eitt nýtt støði. Og so á eini føroyskari útgávu. Frálíkt. Í báðum fløgum sæst trongdin at stytta orð. ?Sangur til frælsi? skrivar mótarætta ?gui? fyri gittara. Tað er alt ílagi. Men á seinnu fløguni [...] elegant krúlla ytst á tunguni. Jú, vit eru í Madrid. Og so Barcelona. Alt andar Spania. Og gittarin hjá Herlufi kveistrar burtur allan iva. Hetta er Spania. Ein fulfíggjaður ljóðkarmur. Á føroyskum. Men fara

í teldurnar at kunngera fyri høgum og lágum, hvat teir halda um eitt evni, sum upp á seg, sjálvandi, einki hevur upp á seg. Ummælarar í virðiligum tíðarritum og dagbløðum, bera høvundin saman við kendar [...] tikið til her. Fleiri ferðir er afturbenda fornavnið: seg, sær, sín brúkt á ein hátt, sum ger, at ilt er at vita, hvønn tað sipar til. Á bls. 143 stendur t.d. hesin setningurin: Harry sveiggjaði bólttrænum [...] at rulla út móti midnátt (bls. 41). Viðhvørt verður eisini ligið á somu orðunum, hóast upprunateksturin ikki gevur høvi til tað t.d. á bls. 133 har sagnorðini snapped og hissed í upprunatekstinum bæði

men skjótt fekk hon tamarhald á sær."Góðan dagin," segði hon. Ikki fekk hon sagt meira. Fólkið trokaði á, men Jóan helt seg síggja, at hon var fegin at síggja seg. Hon sá á eygum hennara, at hon var hansara [...] ung. Nógv teirra høvdu ikki hitst áður. Tey fingu hug á hvørt øðrum. Summi gjørdust góð fyri lívið. Jóan hevði ikki ró á sær. Hann sá fyri sær eyguni á Durutu, har hon stóð í durunum. Skuldi hann fara niðan [...] Seint var á kvøldi. Tvey ung vóru á veg millum býlingarnar. Duruta og Jóan, sum nøvn teirra vóru, vóru komin at verða góð hvørt við annað, hóast teirra unga aldur. Men hvør kann siga, nær ástin skal vakna

vit upplivdu á hesi vitjan í beduintjaldinum í egyptisku oyðimørkini. So langt burtur, at ikki so frægt sum glæman frá milliónabýnum Kairo var at hóma á luftini. Oyðimørk í orðsins sanna týdningi. Og steindeyð [...] høvdi á einum fati. Í staðin kemur okkara Saloma yvir móti mær og rættir armin út. Býður upp at dansa. Ups! Her er einki at gera annað enn at fara upp á gólv, hóast hetta ikki verður Seyðamaðurin á Sondum [...] . Men teir fóru á føtur, beinanveg gestirnir komu framvið, og boðið var inn í tjaldið, so gesturin kundi rinda møðina og fáa okkurt at styrkja seg við. Dansandi ross Ein ungur maður á hvítum arabararossi

ella í samkomu, har vit kenna okkum heima. Vit verða mint á at halda hvíludagin heilagan. Tað, sum er heilagt, viðvíkir Gudi, og honum koma vit á møti í tí heilaga sam- felag, har Guds orð verður borið fram [...] man tað vera, men heldur er hetta eitt boð, sum undirstrikar tey bæði fyrru: Gud sum tann eina og sanna Gud, hvørs navn skal haldast í æru, og so tað reint tímiliga, at vit hava tørv fyri likamligari hvíld