yvirflóð, meðan fjøldin hevur ligið neyð. At henda rørsla kom at seta sín dám í mongum londum - serstakliga í norðanlondum - er eyðsæð, og tó hon kom eisini til okkara. Fótin fastan Millum teir fyrstu føroyingar [...] til Danmarkar at arbeiða - til Fredericia. Her kom eg saman við Johs. Dalsgaard, ættaður úr Skálavík. Hann var ein aktivur javnaðarmaður. Á henda hátt kom eg í samband við nógvar av oddamonnum javnaðarfloksins [...] gera fólki greitt týdningin av einum slíkum felag. Deils var tað óttin fyri arbeiðsgevarum, at fólk kom at missa síni arbeiðspláss. Tí, sum tað bleiv sagt, at nú vóru arbeiðararnir blivnir so »forbrendir«

Herfyri kom okkurt av arbeiðarafeløgunum eftir, at Almannastovan er farin at mótrokna innvunna feriu, tá fólk søkja um dagpening vegna sjúku. ?Upplýst verður, at um tygum ikki halda feriu, verður tíðarskeiðið

og tað var ætlanin, at hon skuldi læra okkurt meiri á hesum økinum, men soleiðis kom tað kortini ikki at vera. Hon kom í privata røkt hjá einari góðari familju í bygdini Vedde, sum liggur ikki so langt [...] at heinta Síni uttan tal. Skjótt lúðurhornið ljóða vil: Kom hvør, ið hoyrir Honum til! Og vilsta sál, til reiðar ver, brátt dagurin at enda er. Kom hvør ein sál, ið ófrelst er, legg byrðina við krossin her [...] ferðast einsamøll við Tjaldrinum aftur og fram, og tað var sannur høgtíðsdámur yvir tí, tá hon uppstásað kom í land í Havnini og steðgaði nakrar vikur fyri at vera saman við familjuni. Útisetaárini hevði Gunhild

tónaskald og leikari, men hann hevur eisini undirvíst og stjórnað smáum sum stórum orkestrum. Hann kom til Føroya við manningini frá síni seinastu fløgu. Sjey mans, sum allir hava fingið framúrskarandi

so souldrotningin kundi gera sína stjørnuentré. Hon varð eisini fagnað við lógvabrestum, tá ið hon kom inn á pallin, men torfort var hjá áhoyraranum at halda geistinum uppi, tá hon fór í gongd. Bara nýtt [...] tað vóru ikki øll, sum kendu gamla slagaran beinanvegin í hesari spennandi akustisku útgávuni. Tá kom glið á, og hýrurin bleiv ikki verri av, at hon helt fram við enn einum hitti ?Don´t Know Much about

kennir seg ótryggan í hesum samanhangi. Men enn ivast hann, hóast hann sigur frá, at fyrsta kveikingin kom av »vetrarhásum másum á Peblingesøen. Eg hugsaði mær bókina at byrja ein summarmorgun kl.3-4 úti á [...] heystinum 1934 sigur Jørgen-Frantz Jacobsen seg vera greiðan yvir, at einki er at gera: »31. aug. kom Barbara yvir higar at greiða frá støðuni, og í gjár fór hon avstað aftur. Tað vikast ikki, at nú eigur [...] William Heinesen, at vinmaðurin er farin undir eina skaldsøgu: »Viðvíkjandi skaldsøguni hjá tær, so kom tað mær ikki til hugs, at tú vart farin undir hesa skaldsøgu. Álvaratos so trúði eg, at tað snúði seg

kennir seg ótryggan í hesum samanhangi. Men enn ivast hann, hóast hann sigur frá, at fyrsta kveikingin kom av »vetrarhásum másum á Peblingesøen. Eg hugsaði mær bókina at byrja ein summarmorgun kl.3-4 úti á [...] heystinum 1934 sigur Jørgen-Frantz Jacobsen seg vera greiðan yvir, at einki er at gera: »31. aug. kom Barbara yvir higar at greiða frá støðuni, og í gjár fór hon avstað aftur. Tað vikast ikki, at nú eigur [...] William Heinesen, at vinmaðurin er farin undir eina skaldsøgu: »Viðvíkjandi skaldsøguni hjá tær, so kom tað mær ikki til hugs, at tú vart farin undir hesa skaldsøgu. Álvaratos so trúði eg, at tað snúði seg

kennir seg ótryggan í hesum samanhangi. Men enn ivast hann, hóast hann sigur frá, at fyrsta kveikingin kom av »vetrarhásum másum á Peblingesøen. Eg hugsaði mær bókina at byrja ein summarmorgun kl.3-4 úti á [...] heystinum 1934 sigur Jørgen-Frantz Jacobsen seg vera greiðan yvir, at einki er at gera: »31. aug. kom Barbara yvir higar at greiða frá støðuni, og í gjár fór hon avstað aftur. Tað vikast ikki, at nú eigur

William Heinesen, at vinmaðurin er farin undir eina skaldsøgu: »Viðvíkjandi skaldsøguni hjá tær, so kom tað mær ikki til hugs, at tú vart farin undir hesa skaldsøgu. Álvaratos so trúði eg, at tað snúði seg [...] bókina fyri Barbaru ella Barbubók, so tað var rættiliga líkatil at navngeva skaldsøguna. »Barbara« kom út tann 6. september 1939 og fekk eina framúr móttøku frá bæði ummælarum og lesarum. Útgávumánaðin

kennir seg ótryggan í hesum samanhangi. Men enn ivast hann, hóast hann sigur frá, at fyrsta kveikingin kom av »vetrarhásum másum á Peblingesøen. Eg hugsaði mær bókina at byrja ein summarmorgun kl.3-4 úti á [...] heystinum 1934 sigur Jørgen-Frantz Jacobsen seg vera greiðan yvir, at einki er at gera: »31. aug. kom Barbara yvir higar at greiða frá støðuni, og í gjár fór hon avstað aftur. Tað vikast ikki, at nú eigur