at stilla upp, men eg gjørdst altso ov stuttur, staðfestir Signar á Brunni. Tobbi fingið eitt nýtt lív Ein annar maður kundi fara av fundinum við eini nýggjari meining, um hvussu skal stillast upp í Eysturoynni [...] Eg sigi, sum ein maður segði fyri mær: Nýval er endin á øllum og samstundis byrjanin til eitt nýtt lív. Rikin á fund Átta skuldu á listan og níggju vóru í uppskoti. Vanliga hevur trupulleikin verið at fylla

tímar út í eitt, sigur hann og situr í skellilátri. Men hann kennir orsøkina til tað. Hann livir við lív og sál við í dystinum, at hann brúkar líka nógvar kreftir sum teir, sum spæla á vøllinum. Og tað er

fríggjakvøldið fyri stilluviku var tíð sett av til at gera status yvir eitt higartil hendingaríkt lív og at tosa um tónleik, dreymar og meiningina við lívinum. - Lívið er sorgblítt. Tú missir allatíðina [...] sum hava veruligan týdning fyri meg. Yrkingarnar gerast í størri mun ein persónlig ferð gjøgnum mítt lív, heldur enn politiskar manifestatiónir. Skal tú veruliga gera mun á tí økinum, so nyttar einki at syngja

til arbeiðis, og tá eg kom heim, hugdi eg aftur inn í ein annan skíggja. At hetta skuldi vera mítt lív, hevði eg ikki hug til, og so var tað, at eg søkti um at sleppa inn á sjónleikaraskúla, fortelur Marita

høvðusvenjarin, Øssur Hansen, tók avleiðingarnar og legði frá sær. Besta mansliðið skuldi hava nýtt lív og ta uppgávuna fekk Jákup á Borg. Hann hevur góð úrslit við nýggja felagnum, sum nú skal spæla í Betri

tiltøk. Hetta snýr seg um onki minni enn okkara lív og okkara framtíð, tí Helga meinar tað, tá hon sigur, at uttan listina verður samfelagnum als ikki lív lagað. ? Royndir hava verið gjørdar, men søgan

sjómansfrádrátt. Tað er í heilum at hoyra um lív ella deyð hjá fiskivinnu, hjá handverki, hjá útjaðara. Viðferðin av støkum uppihaldarum her á landi er ein spurningur um lív ella deyð hjá Føroyum. Børnini eru jú

hugsað rættiliga nógv um, hví eg fekk ein blóðtøpp. Eg sum altíð havi livað eitt vanliga heilsugott lív, eri ikki yvirvektigur, royki ikki og havi altíð gjørt eitt sindur av ítrótti. Men hvørki eg ella læknarnir

unnustin, Petur, og teirra trý børn, sum tá vóru eitt, trý og átta ára gomul, møguliga skuldu liva eitt lív uttan hana. - Tankin um at eg kundi doyggja frá børnunum var nokk tað allar ringasta. Men samstundis [...] so eg kundi koma víðari sálarliga. Tí ræðslan sat enn í kroppinum, hóast eg var frísk. Eitt nýtt lív Ruth á Plógv minnist aftur á, at hóast hon gjørdist frísk, merkti tað ikki, at alt bleiv gott beinanvegin

rættiliga nógv, um hví eg hevði fingið ein blóðtøpp. Eg sum altíð havi livað eitt vanliga heilsugott lív, eri ikki yvirvektigur, royki ikki og havi altíð gjørt eitt sindur av ítrótti. Heldur ikki hevði eg