besti av øllum, søgdu tey. Á fiskamarknaðinum stóð tað eisini altíð viðmerkt, hvat var føroyskur fiskur, tí honum vóru fólk óð eftir og hann var altíð uppi fyrst. ? Vit keypa altíð føroyskan fisk og danskt

altso skrásett sum eitt land, og sostatt verður fokuseringin størri, sigur Kristian. Hann sigur, at fiskur framhaldandi fer at vera yvir 90% av okkara útflutningsvinnu, men hetta er sum sagt stuðul til a

men um náttina komu teir inn á landgrunnin at royna. Ymsastaðni í landinum varð kært um, at ongin fiskur var at fáa, tó at árstíðin skuldi verið góð. ?Skyldin verður løgd á trolararnar, og tað er ivaleyst

granskingarøkið, sum nevndist "Nýtslan av biotøkniligum hættum í samband við matvøruframleiðslu (fiskur og fiskaúrdráttir)". Sum frágreiðingin nevnir, er hetta í veruleikanum eitt ógvuliga breitt øki,

skilja, at menniskjan, sum vanliga ferðast í tí heimi, har arbeitt verður, har trætumál verða loyst, fiskur veiddur ella sjúkur grøddar, viðhvørt hevur brúk fyri at sleppa úr hesum heimi og flyta seg upp á

súpan, gjørd av mjøli ella grýn við bót, ið kundi vera alt slag av fiti. Ræst kjøt, lambakjøt, grind, fiskur og t.d. fuglur vóru vanligur matur. Panum heldur, at maturin er ikki serliga heilsugóður. Drýlurin

sigur. - Mítt fremsta mál er at verja dýrabærastu rávøruna, vit eiga, nevniliga børnini hjá okkum. Fiskur og olja eru als ikki eins týdningarmikil. Tað eru børnini, sum skulu føra okkara land víðari og tí

Eisini var framløga á ársins Vísindavøku um evnið, og tann framløgan kann síggjast her Tíðargrein: Fiskur er stórur partur av búskapinum í Føroyum. Um vit taka fiskivinnu, alivinnu og virking á landi samlað

tær inn í rúm, sum vóru kallað kømur. Tað vóru fýra kømur við 64 stáplum, so har rúmaðist nógvur fiskur. Petroleumslampur góvu ljós at byrja við. Men so fingu tey eina dynamo og fingu elljós frá henni [...] eisini, at manningin gjørdist størri. Við Verdandi vóru 13 mans, meðan manningin var sjey, tá ið fiskur varð keyptur. Í oktober 1944 lógu nógv føroysk skip inni á Siglufjørðinum og krokaðu, tí veðrið var

á Skálum. Sambandið til restina av heiminum var fyrst og fremst við báti til Seyðisfjarðar, hagar fiskur og lýsi var sent. Sosiala lívið í bygdini var ofta lívligt, tá ið uppiløga var nakrar dagar. Tað [...] okkum var keks, margarin og sukur. Hetta høvdu vit havt við okkum úr Føroyum. So var tað sjálvsagt fiskur og livur. Ofta høvdu vit steikta ella kókaða sild til døgurða. Í krambúðini hjá Stefani Jónssoni