ábyrgdarmaður. Foreldrini hjá Sverra vóru: Birgitte, f. Joensen, vanliga nevnd Birta, og Niels Johannes Viderø, vóru bæði av Viðareiði. Tey fluttu til Havnar at búgva miðskeiðis í 30-unum. Sverri er giftur við

Sangur, Eyðun Sørensen. Øll eru hjartaliga vælkomin. kl. 15 Framtíðarætlanin við miðbýnum. Mikael Viderø Mikudagur 20. apríl: kl. 10-16 Binding við perlum (á stokkum nr. 2), Katrin Samuelsen. kl. 15 Túrur

stóra og víttfevnda rørslu sum Heimamissiónina, verður tikin fram. Við pallborðið fara at sita Hilda Viderø, Laila Højgaard, Thomas Dam og Christian Joensen. Eitt annað áhugavert evni á ársmøtinum er frágreiðingar

14.30 Pallborðsfundur við orðaskifti. Evnið: Hvussu samansjóða vit Heimamissiónina. Panel: Hilda Viderø, Laila Højgaard, Thomas Dam og Christian Joensen. Kl. 19.30 Møti. Evnið: Vit fingu eini gleðiboð [...] Sangur, Eyðun Sørensen. Øll eru hjartaliga vælkomin. kl. 15 Framtíðarætlanin við miðbýnum. Mikael Viderø, býararkitektur. Mikudagur 20. apríl: kl. 10-16 Binding við perlum (á stokkum nr. 2), Katrin Samuelsen

tekstir, myndir og tónleikur, er býtt í kapitlar, so talan er um eina heildaruppliving, sigur Flóvin E. Viderø úr Deja Vu. Og tað sum hevur verið at hoyra av fløguni ber boð um, at hetta av sonnum er eitt verk

støddini 1 : 5 í hesum døgum í Klaksvík. Tað eru hegnismenninir Jógvan Absalon Absalonsen og Niels Viderø Petersen, sum hava staðið fyri hesum arbeiði. Fremsti partur av skipinum verður gjørt sum móttøkustað

Klaksvík, eina dóttur. Hon var 51 cm long og vigaði 3150 gr. 24. apríl fingu Jeanna Viderø og Mourits Mohr Viderø, Trongisvøagi, eina dóttur. Hon var 53 cm long og vigaði 3800 gr. 27. apríl fingu Frida

Eyðun M. Viderø Borgarstjórin á Sandi vil fyri ein hvønn prís fáa skrivaran úr starvi, hóast eingin saklig orsøk er fyri hesum. Orsaka hansara eginklóku meðferð helt hann, at hetta kundi hann avgreiða

Eyðun Mohr Viderø Vit læra í bíbliusøguni, at alt upprunaliga varð skapt, so sum hav, land og loftrúm, og síðani alt livandi so sum fiskur og hvalur í sjónum, fuglar, ið kundu ferðast í luftini og djórini

við Gudrun við snellu og eisini yviri i Newfoundlandi við Pison. Men har var ein meinbogi, tað sum Viderø skrivar í Sagu Norðuroya: "Innistovubøndurnir vóru ikki sjómenn, píndust av sjóverki, men á landinum [...] persónbil, sum teir høvdu til rutubil millum Viðareiði og Hvannasund, og so keyptu teir lastbilin hjá Kaj Viderø, sum teir koyrdu frakt við. Tað var strevið arbeiði, tí krana høvdu teir ongan; alt mátti skipast