at geva pláss fyri tí andaliga og skikkiliga, annað er at køva alt sum fer út um teirra persónliga mark, bara tí at tey ikki kundu hugsað sær at luttikið í tílíkum "ólevnaði". Hvussu høvdu tey hugsað, um
persónligar sorgarleikir og ótryggleika millum fólk til politiskan løtuvinning, er farið langt út um mark. Tað er rætt og slætt at dusa sær í ótryggleika til tess at forkoma skilagóðum politiskum ætlanum
gongd. Tað kundi neyvan sigast greiðari, um ein annars skal halda seg innan fyri vanligt tignarligt mark frá hægsta politiska embæti tjóðar. Vit síggja tað í løgtinginum í løtuni. Stórmál verða avgreidd
sum í dag í stóran mun vera telduføðingur fyri at koma um høvini. Høvundurin sigur, at sum minsta mark hava hesir menninir uppiborðið at fáa navn sítt í søguna. Tað er einki at undrast á, at onkur av skipum
eitt mark. Um vit ótu av trænum mitt í urtagarðinum, so doyðu vit. Hetta mark hava vit brotið. Tí vit lurtaðu eftir mótstøðumanni Guds - djevlinum. Soleiðis kom syndin inn í mannalívið. Eitt mark varð [...] ein lóg, eitt mark. Tú skalt elska Gud og tú skalt óttast Hann. Og tú skalt elska næsta tín, sum teg sjálvan. Við øðrum orðum. Tú mást ikki synda móti Guds fyriskipan. Øll vita, hvat eitt mark er. Og hevur [...] grundsytkki, so er mark til grannan. Og tað kanst tú ikki flyta, sum tær sjálvum lystir. Gud sigur tíðiliga í Heilagu skriftini, at vit skulu ikki girnast okkara egna kyn. Har er eitt tíðiligt mark sett upp. Tað
følir seg persaðan í eina prokrustessong, meðan hellan umboðar frælsið og ævintýrið, ein heimur uttan mark, har tú kanst spæla tey villastu spøl og droyma teymaleysar dreymar. Dreymar, sum fevna líka frá
longu komið til hjálpar. Tær friðsomu løtunar við persónligari samveru saman við búfólkunum eru avmarkaðar. Røktin kallar. Tung røkt Klokkan er 8 og í Miðstovu er starvsfólkafundur. Náttarvaktin, sum
tilætlað ella ikki skuldi síggja dagsins ljós. Tí skulu sendingarnar oftast lýsa eina konflikt, har mark verður sett upp, millum gott og ilt. Har átekur so journalisturin sær uppgávuna at definera, at velja
at tey fáu, sum kanska ikki alla tíðina høvdu verið hugtikin veruliga blivu fangaði. Nú var onki mark fyri, hvussu hart ljóðið var, og hetta sá út til at virka heilt væl, tí tá liðugt var at spæla, mundu
svimjingin at halda uppat, ongantíð ov skjótt. Tað, sum fer fram í løtuni er ábyrgdarloysi út um alt mark, so er tað sagt!!! Týsdagar hava, sum sagt, børn undir skúlaaldur saman við foreldrum møguleikan at