Katrinu Christiansen, har tú møtti abba, sum so sanniliga skuldi vísa seg at verða tær ein góður maður og stuðul. Fimm døtur fingu tit saman, og ikki kann tað altíð hava verið líka lætt at uppdrigið tær

n, og í november sama ár, varð hon vald á Fólkating. Hetta var ein sera trupul tíð hjá henni, tí maður hennara, Jákup, gjørdist álvarsliga sjúkur, og doyði tann minniliga dagin, 11. september 2001. Tann

varð tikið upp, har Eyðfinnur sigur frá teimum ymsu bygningunum á støðini, og sum tann nágreiniligi maður, Eyðfinnur var, hevur hann fingið sera nógvar staklutir við – ein av teimum mongu varðunum, ið standa

hann var ikki ein stjóri, sum var bangin fyri at smoykja upp um armar. Krisjan var ein sera tolin maður, og nú tankarnir leita aftureftir, so var hann kanska í so tolin. Tá kreppan kom, rakti hon eisini

til-burðir og hending-ar. Hann kom á handils-skúlan seinnapartin av 80?árunum. Hann var ikki ein maður, sum impo-neraði við síni fram-ferð, men hann vann við tíðini. So við og við komu vit at kennast,

lækni. Karl Johan var, sum eg kendi hann, ein ógviliga re­ell­ur, ágrýtin, vitandi og fantasi­­fullur maður. Hann var lætt­ur at tosa við. Hann var oftast í góðum lag, og virk­­aði sjald­­sama posi­­t­ivur

lækni. Karl Johan var, sum eg kendi hann, ein ógviliga reellur, ágrýtin, vitandi og fantasifullur maður. Hann var lættur at tosa við. Hann var oftast í góðum lag, og virkaði sjaldsama positivur. Hann var

viðkvæmt. Vit samdust um at hoyrast seinni um kvøld­ið. Jónsvein var – dugi so illa at siga var – ein maður, sum eg havi kent í nógv ár og var ein av teimum monnum, eg hevði stóra virðing fyri, hann var sera

bøn um, at hann, sum øllum valdar, skal veita tykkum troyst og styrki. Jógvan Sundstein var havn­ar­maður, føddur 25. mai 1933. Foreldur hansara vóru Johanna Malena Jensen (á Dul) og Hans Sund­stein, sum [...] fyri neyðini, eisini fáa hana”, skrivar hann einastaðni. Jógvan Sundstein var eisini ein gudsóttandi maður, og tað er vakurt og hugvekjandi, nú hann er farin, at lesa hesi orðini í minningarorðum hansara:

fungeraðu bara saman, og hava vit verið bestu vinnmenn síðani. Jógvan var sum flestum kunnugt ein maður við sínum meiningum. Hann kundi oftani verða heldur bersøgin og góðtók ikki altíð tað, vit diskuteraðu;