Oftast hevur tatoveringin nakað persónligt at siga fyri fólk, og tað dámar mær væl, sigur Fjølnir. Fann egna leið Pápi Fjølnir er Bragi Ásgeirsson, sum er kendur listamaður í Íslandi, og Fjølnir hevði sum ungur

Joensen segði í takkarrøðu síni, at hon sá heiðurslønina ikki bara sum eina viðurkenning av sínum egna arbeiði, men sum eina viðurkenning av føroyskum sjónleiki sum heild. Hon valdi í røðu síni at gleðast

jazzur, rúma nógvum. Jazzgonga Og tað ger Tórshavnar Jazz, Fólka- og Bluesfestivalur eisini í ár, á sín egna hugnaliga hátt. Hann byrjar nevniliga við eini jazzgongu við sonevndum happyjazzi úr miðbýnum niðan

Danmark og Grønland. Hetta er at misbrúka flaggdagin, sum altíð hevur verið brúktur til at heiðra okkara egna flagg, "Merkið". Kanska skuldi man bara reagera sum løgmaður og tikið tað sum skemt, men eg haldi

syndafulla veruleikanum. Vit flagga ikki minst, tí at vit, fólkið í Føroyum, eru serstøk tjóð við okkara egna samleika og alt hatta har, sum skjótt hevur sína serstøku grundlóg, sama hvat hasir skiti danskararnir

móttøkan var á flogi suður úr Akrabyrgi, har Hans Hansen, flogskipari hjá Atlantic Airways, var við sínum egna privatflogfari og heilsaði tyrluni vælkomnari. Tað er flaggdagur og dýrdarveður í Vágum. Sólin skínur

flagginum. Inni í krambúðum og á vertshúsum søgdu bretar, at tað var natúrligt, at føroyingar høvdu sítt egna flagg. Í Aberdeen var sostatt heilt greitt, skrivar Niels Juel Arge í 1. bindi av Stríðsárunum, hvørjum

heimin og fólkini saman. Hon er við at vendast til, at okkara egni felagsskapur, okkara egna mentan, okkara egna hugsan og okkara egnu heilar eru vorðin eins og talgildingar kontaktir: Har finst bara 0 [...] mentan og okkara frælsi? Hvussu kann eg seta mítt flagg millum hini og virða tey eins væl og mítt egna? Soleiðis kunnu vit øll leggja okkara í Merkið, sum ímyndin av felagsskapi og javnrætti. Góðan flaggdag

sanniliga, her gekk sjón fyri søgn, sum Halgabók sigur, teir góvu teimum ikki bert mat í munnin, ?men sítt egna lív við?, undir hesi lívshættisligu sigling, við merkinum á hekku, bógvi og stong, meðan vandin lúrdi

innganginum til bókini. Tað sømdi seg ikki, at ein tjóð ikki kundi siga frá sorg ella gleði við sínum egna merki, hildu studentarnar í Keypmannahavn í 1919. Teir settu sær fyri at gera uppskot til føroyskt