í so máta. Fremsta vápnið í hesum var at taka ferðina púrasta úr dystinum, og har næst ráddi um at ansa Andreas av Lava. Nakað sum eisini eydnaðist, tó at Pól Jóhannus Justinussen átti at fingið ostaflísini

Jacobsen á vøllin í eini roynd at hótta loftrúmið meira. Og meðan B71-verjan hevði úr at gera við at ansa honum og Ova Nysted í hornasparksstøðu, kundi Jan Andreasen við handara stólpa stýra hornasparkinum

tosar um, at føroyska altjóða skipaskrásetingin skal gerast heimsumfevnandi, eiga vit sum tjóð at ansa væl eftir, hvat tað er, sum vit fyritaka okkum uttanfyri landoddarnar. - Gera vit ikki tað, kann hetta

Stjørnan skuldi fáa nakað sum helst burtur úr dystinum. Ikki óvæntað legði Stjørnan stóran dent á at ansa Daivu Toumaite, men VB er ikki longur bara Daiva. Aukse Vysniaskaite og Gurið Mortensen sýndu í løtum

Mannfólkini hava ígjøgnum allar tíðir kempa og syrgt fyri kvinnunum. Lat teir kempa. Okkara uppgáva er at ansa eldstaðnum og børnunum. Lutz Phannenstiel greiðir síðan frá, at tað ber ikki til at blanda mannfólk

hesum var júst ímóti B36 á útivølli í Gundadali. Danin staðfestir, at fyrrverandi felag hansara má ansa eftir Súna Olsen, sum átti týðandi leiklut í sigrinum hjá árstalsfelagnum, tá sundalagsmenn vitjaðu

hvat hesar allar skrásetingarnar kunnu nýtast til, um illa vil til. - Men tað er so okkara uppgáva at ansa eftir at persónsupplýsignarlógin verður fylgd, og tað er henda lógin, sum er karmur um, hvussu persónligar

leypa miðvøllin um, sigur Sámal Erik Hentze. Sylla og Arnbjørn Spurdir um, hvørjum teir serliga skulu ansa eftir hjá mótstøðuliðnum, ivast venjararnir ikki eina løtu. Hjá EB/Streymi er tað serliga Sylla, sum

væl. Samstundis er vandin tó, at tú kanst flyta liðið ov langt niðan, og tí máttu vit alla tíðina ansa eftir. - Men vit spældu ikki alla tíðina líka skjótt. Tað ráddi eisini um hjá okkum at halda bóltin

leingi. Líka til onkur ger vart við tað. So tað ger lærarin. Ofta og hart og kontant. - Nú mást tú ansa eftir, at fingrarnir ikki sita fastir. Ella fara út gjøgnum oyrini, sigur hann, so øll hini hoyra