ein trillirundan leðurbólt, ella um tú kanska hevur uppiborið betri í hesum einasta lívinum, tær er unt her á fold. Velur tú at liva við honum og hansara sjónvarpsforbrúki, noyðist tú nokk at læra at undirhalda

enn ein stjóri í einari lítlari fyritøku ella ein góður, føroyskur fiskiskipari. Og tað er honum væl unt. Soleiðis førdi mín ringa samvitska til, at eg aftaná einans tveir dagar tveitti heimabrendu fløguna

tilveru og samtíð okkara. Hetta er ikki einum og hvørjum granskara unt, og heldur ikki er tað einum og hvørjum granskingarstovni unt at hava slíkan úrmæling undir taki. Bogi hevur við dugnaskapi sínum

fáa góðar sømdir, tí teir hava harðar og langar arbeiðsdagar burtur frá familjuni osfr. Ein kundi unt øllum lægri skatt, meira í pensión, meira í løn osfr. Eg meini bara, at dømið vísir okkum greitt, at

Bjørn Kalsø á odda, hevur goldið fyri ískoytisútbúgving hjá lærarum. Hetta er sjálvandi lærarunum væl unt og tað er hugaligt at síggja, at hesir hava fingið møguleikan at førleikamenna seg. Eisini er tað hugaligt

Havnarfólk ella onnur fara nokk at krevja ein tunnil undir bygd øki fyri tað, um tað ikki verður unt okkum her í Leirvík. Tað er bert ein spurningur um tíð, og hvør fær tann fyrsta tunnilin. Hetta er

men so sanniliga eisini í føroyskari fótbóltssøgu, og tað man frá teimum allar flestu vera sera væl unt, at hann nú kann seta minnisplátuna frá B71 millum hitt skreytið á hill sína.

hóast býarmyndin enn er nógv merkt av sundurskiljanini hesi 45 árini millum Eystur- og Vesturberlin. Unter den Linden Vit bæði hava verið í Berlin áður, tá nógv hataði múrurin, enn býtti henda býin í tveir [...] veggja og alt andaði av søguni. “Mitte” er vaknað aftur til lívs. Breiða og stolta høvuðsgøtan, “Unter den Linden” sum í áravís hevði ligið og sovið sín tornurósusvøvn, tí kommunisman deils ikki loyvdi [...] áðrenn tú kemur til vartekni hjá býnum, Brandenburger Tor, so kunnu vit nevna Deutsche Staatsoper Unter den Linden, Berliner Ensemble, Guggenheim, Humboldt universiteti o.o., umframt ein hóp av lættara

eigarin hjá Spirit, Emil Sólsker sum andaðist ið einari arbeiðvanlukku nakað herfyri, man hevði væl unt honum at verið við Leynavatn hendan dagin. Hinar greinarnar vunnu hesi, Tølt, Strákur við Bárði Johannessen

kommunal tiltøk, um vit bjóða ein kaffimunn afturvið – ella eina pylsu, tað skal verða blaðfólkunum væl unt. Hartil meti eg tað at lítisvirða veljaran, um tit halda, at til ber at keypa at­kvøður fyri pylsur