reiðaríið keypti frá Norðborg. Agnið vísti seg at roynast ógvuliga væl. Sildin var ódrúgvari enn annað agn, men hon var samstundis nógv bíligari at egna. Bankin friðaður Vit hildu, at henda søgan um línuskipið
síggja og skilja, hvat gongur fyri seg í samfelagnum uttanum teir: Í teirra høvdi melur ikki einans agn, fiskur og lína. Teir ynskja allir sum ein, at teirra reini og fríði býur skal vaksa og mennast í
sær eisini av. Lastin skal spulast, kassarnir skulu fáast umborð aftur, og síðan skulu skipini hava agn til næsta túr. Ein slíkan dag høvdu tey á Landingarmiðstøðini á Toftum mánadagin, tá fimm línuskip
heystið er liðið. Fittur partur av veiðini hevur verið gráur fiskur, men hetta veldst eisini um, hvat agn teir brúka. Landingarformaðurin heldur, at útlit kanska eru til frægari útróður, men fyrsta treytin
heystið er liðið. Fittur partur av veiðini hevur verið gráur fiskur, men hetta veldst eisini um, hvat agn bátarnir egna, sigur Pól Fuglø. Partrolararnir Navarin og Borgarin eru eisini til fiskiskap, men í
smittaður av tuberklum. Fyrsta tekin um hetta var, at hann var farin í ritubátin at skjóta ritu til agn. Tá merkti hann, at okkurt brast. Hetta bleiv skiftivís verri og betri, men tá ið hann skuldi fara [...] vóru ringar. Tí var neyðugt at vera vera varin, tá ið sett varð. Tað var eisini trupult at fáa gott agn. Kalvin skuldu sendast til Danmarkar feskur. Tí mátti hann sigla kalvan til Havnar, har Gynnu Jóannes
lív eisini. Tað var farið á flot, tá ið flotandi var. Her settu tey skrubbulínu, stungu fliður til agn, og slíkt sum hoyrdi slíkum lívi til. Rýmdi úr skúlanum og gjørdist av fremstu trolmonnum Tá ið dreingirnir
millum mótmælisfólkini hjá frælsisfylkingini PAD og stjórnina kunnu flogfør hjá teilendska flogfelagnum Thai og útlendsk flogfør fara til floghavnir aðrastaðni í landinum eftir ferðafólki. Øll flogferðsla
til Anskaffelse af Agn og dets Opbevarelse om Bord.” Henda orðing vísti seg at vera sera rúmsátt og varð ymiskt uppfatað. Summir reiðarar lótu hetta vera uppfylt við keyp av sild til agn og ísi at goyma hana [...] fyri ískassar, frystipannur, lóður, ja enntá fyri teir bátar, sum vóru nýttir til at skjóta ritu til agn. Fiskimenn vóru í slíkum førum illa nøgdir við avrokningina. Tað nyttaði ikki nógv hjá hvørjum einstøkum
trygdareftirlit. Síðani var farið til Ålesund at lasta innbúgv til ein møbilhandil í Klakksvík og agn til Fiskasentralin í Havn. Hendan túrin var Páll við sum dekkari. Í smiðjulæru hjá hjá Wenzel Petersen