eitt ynski til eina lógarbroyting í Føroyum. Hvat vildi tað so verið? Eg vildi uttan iva ynskt, at rætturin til lívið varð staðfestur við lóg, soleiðis at vit verja tey óføddu børnini. Vit vita so nógv meira
í samskiftum við onnur lond krevst formligur, skjalfestur, altjóða viðurkendur rættur. Og tann rætturin er enn ikki í okkara egnu hondum, hann er í øðrum hondum nevniliga donskum, og harvið eru vit heft
inum og tí skuldi búmerki ella stempul universitetssins standa í honum. Líka til 1976, tá hesin rætturin hjá universitetinum varð avtikin, hevur stemplið staðið sjónligt í øllum donskum álmanakkum. Umframt
pedagogar og hjálparfólk vóru í verkfalli fyrr í vár. Sangurin er tagnaður, verkfallið er liðugt og rætturin til tíð til fyrireiking og eftirmeting av arbeiðinum kom í sáttmálan! Men torført hevur verið at
– Vit fingu ov lítið burtur úr, og harafturat kravdi Fíggjarmálaráðið, at rætturin hjá leiðandi ljósmóðurini á Landssjúkrahúsinum, at fara í verkfall, skuldi skerjast. Annika Hoydal, forkvinna í Ljósm
ákærdur lúgva so nógv, sum viðkomandi hevur hug til. Hinvegin er álagt vitnum at siga sannleikan. Um rætturin kann prógva, at vitni ikki siga sannleikan, kann tað fáa rættarligar fylgjur fyri viðkomandi. Á
danskir ríkisborgarar í mun til, um vit vórðu føroyskir og norðurlendskir ríkisborgarar í Danmark: Rætturin til at fáa danskan lestrarstudning frá fyrsta degi: Aðrir norðurlendskir borgarar mugu fáa lán ella [...] studning. Okkara ungdómur má hava loyvi at leita og velja og skifta til tað, sum mennir tey mest. Rætturin at koyra taxabil í Keypmannahavnar Kommunu: Bert kommunan í Keypmannhavn krevur, at tú skalt vera
av loyvum og døgum fara fram yvir ein almennan fiskidaga- og loyvisbanka, eina tilfeingisbúð, at rætturin til tilfeingi verður varðveittur á føroyskum hondum, og at føroyska fiskiveiðan fer fram á burðardyggum
hesum álvarsmáli okkara, til nakað kemur burturúr. Tað ber ikki til, og vit kunna ikki liva við, at rætturin til ábøtur eftir vanlukkur er tengdur at, hvør umsitur hetta mál í Tinganesi.
virðini eru farin. Løgmaður er eitt gott dømi um tað. So lítið skil var í hansara feløgum, at rætturin mátti bara upploysa feløgini uttan at kanna, hvar virðini vóru, tí har var einki klovið oyra
