oð, ið eisini skulu til, um fólk skulu støðast á staðnum. At vit sum land hava verið so sein á sjóvarfallinum at fjøltáttað okkara bústaðarmarknað við eitt nú fleiri leigubústøðum og byggivirksemi annars [...] iga húsini til bústað. Orsøkirnar til hesa gongd eru fleiri, tað hevur eydnast so væl við at fáa okkara ungdóm at velja Føroyar til, at vit frá 2014 og til í dag eru 3000 fleiri fólk búsitandi í Føroyum [...] eru hundratals útlendskir handverkarar í Føroyum, og teir byggja nógv annað enn bústaðir til fólk. Land og kommunur hava methøgar íløgur, og tær kommunur, har bústaðartrotið er størst, gera neyðugar íløgur
hevur bæði buktina og báðar endarnar í øllum tí hann setir sær fyri í Tinganesi. EINGIN ivi er um í okkara verð, at Henning Jacobsen er órættvíst sagdur upp, og at einasta rætta avleiðing av tí mistaki, sum [...] sína, fer maðurin hástórur í SvF og tileinkisger atfinningarnar. Hví verður nú bráddliga ?drigið í land? og tosað um, at starvsfólk eftir hetta skulu takast uppá ráð, og hví verður nú tosað um, at samanlegging [...] í sínum sessi. Hvørki meira ella minni. Mannagongdin og uppsøgnin av LVF er ein skamblettur fyri okkara samfelag. Løgmaður, sum er ovasti starvsfólkaleiðari, átti ikki at latið hetta gingið. Tað hevur
við í dystin. Fyrstu løtuna eftir málið var kanska eitt sindur nervakent frá okkara síðu, men hampuliga skjótt komu okkara heilt væl inn í dystin. Orsøkirnar til hetta vóru helst fleiri. Ein var heilt [...] Var talan um eitt land við kaldari veðurlagi, so kundi føroyska yvirvágin kanska eisini verðið enn størri, men seinastu løtuna undan steðginum tóktist, sum vóru kreftirnar hjá okkara um at ganga undan [...] minni í verjustøðu, og tí fekst ikki nakað skipað trýst móti føroyska liðnum. Og hartil, so dugdu okkara eisini at gera sær dælt, tá teir brádliga komu eftir, at teir fingu bæði tíð og pláss at spæla á
fingu í ymiskum bygdum til uppgávu at hava útkikk eftir minum og at skjóta tær, áðrenn tær komu til lands. Men hetta kundi bert gerast í dagslýsi. Tí var ein ræðsla á fólki, tá ið tað var “minuætt”, og myrkur [...] úr Syðrugøtu, sum vísir hvussu fólk tyrpist niðri í fjøruni at hyggja at eini minu, sum var rikin á land. Tað hevði sjálvsagt verið ein ræðulig vanlukka, um hon brast. Í skundi yvir undir Gøtueiði Tá ið [...] steintoyinum var næstan alt brotið. Har sá ræðuligt út. Í húsunum hjá Eiðis Hans Jakku, sum vóru áfast okkara, vóru allir veggir og skilarúm burtur. Endarnir vóru lagaðir, so yvirtromin var eftir. Birita vermóðir
Sofus Joensen í Fuglafirði hevði ein stóran buss, og hann koyrdi í samband við rutuna. Eg fór upp á land í Søldarfirði og fór við bussinum hjá Sofusi. Tá ið eg fór av í Syðrugøtu, vísti Sofus mær húsini [...] mamma fór ikki at orka at taka móti øllum hesum grindamonnunum, sum eg visti fóru at koma inn til okkara, nú grind var í Hvalvík. Tað helt Frida mundi vera í lagi. Nú var eingin bussur, so eg fór til gongu [...] so skulu tit sleppa at vera inni hjá okkum. Tað, sum tit hava við av útgerð, kunnu tit koyra inn í okkara hjall.« Teir eftirlíkaðu, at eg skuldi sleppa við. Hesin báturin var tann kendi seksæringurin “Gøtu
Katrinu, sum vóru gamlar gentur. Tær fingu síðani torvið til høldar. Pápi tók Elin Mariu inn til okkara, tá ið hon ikki orkaði meira. Tá var Elin Katrina langt síðani deyð. Hann smíðaði ein kvist í húsinum [...] gav honum ein gyllin. Eg minnist Elin Mariu sum eitt vælsignað menniskja. Tá eg gekk við Ingrid, okkara sætta barni, droymdi eg hana so ofta, og tað gjørdi eg aftur, tá ið eg gekk við Elin tvey ár seinni [...] 16 ára gamal. So løgin kann lagnan vera. Teir báðir vórðu bjargaðir, tá ið “Queen Victoria” fór á land undir Íslandi í 1931, og so skuldu teir sjólátast bert eitt ár seinni. Tummas var giftur við eini
at fólk ofta komu inn til okkara at ringja, og at ringt varð til okkum at boðsenda ein granna, sum tosast skuldi við. Eg kundi sita undir kúnni og mjólka, tá onkur av okkara smáu børnum kom út í fjósið [...] handilin at keypa fyri. Lønandi arbeiði var ikki so nógv í bygdini tá. Eg minnist, at tá Ingrid, okkara sætta barn , varð fødd 10. juli 1952, var fyrsti dagur, sum Poul Andreas fekk arbeiðsboð tað árið [...] var at sleppa sær avstað sum skjótast. Helst hava teir við seiðakikara sæð torvur av seiði inni við land, og tá ráddi um at gera skjótt av. Við nót kundi fáast nógvur seiður, og tað kundi vera nógv í part
altíð verið ein lønandi vinna at gera og selja lýsingar. Eirikur Reyði var fyrsti lýsingamaðurin á okkara leiðum. Hann kallaði landið Grønland, sum hann fann vestan fyri Ísland. Honum dámdi litir, Eiriki [...] var longu tikið og skrásett at hava einkarrætt og upphavsrætt uttan innlit. Eitt grønt, gróðrarmikið land. Var tað ikki nakað? spurdi Eirikur Reyði á kálvsskinninum, sum hann lýsti á, tá hann kom aftur úr
vilja taka fult ræði á okkara landi og okkara loftrúmi. At vit sjálvi reka radaravirksemi úr Føroyum, sum kann gerast góð inntøkukelda og skapa nógv vitanarstørv og aðrar tænastur. Okkara støða sum portur til [...] gheit, og at lata onnur flyta okkum sum finna í talvi. Okkara støða er ein einastandandi møguleiki, til at taka egna ábyrgd og menna okkara land og tjóð.
egnan málvísan uttanríkispolitikk og sita við borðið, tá viðkomandi avgerðir verða tiknar fyri land og fólk okkara. Tí verða uttanríkistænastan og sendistovuvirksemið ment. Vit fara at stremba eftir sjálvstøðugum [...] endurskoða uttanríkispolitisku heimildarlógina, taka burtur avmarkingar og forðingar og endurskoða okkara handilssáttmálar. Málið er at fáa fríhandilshandilsavtalu við ES og betri handilssamband við onnur