er í sær sjálvum tann vit ofta hugsa mest um, og tað untist okkum øllum at vera hjá, tá hansara hjarta ikki orkaði meir. Einari slíkari løtu kunnu vit vera takksom fyri. Soleiðis vil eg gjarna, saman
at hugsa um hini. Orð eru ov fátæk at lýsa teg sum menniskja. Ein vøkur stillfør kvinna við opnum hjarta, har altíð var rúmd fyri øðrum og við heilt serligum evnum, at savna troysta og hjálpa. Tú vart
við vissu bert á tíni lyfti, Harri kær’, so ei trúar djúpa frið eg missi, sum títt orð bar mínum hjarta nær! – Vil í lund mær stúran taka ráðið, veit mær styrk av tíni faðirhond; bert ein dag, eitt bil
at hann vitjaði okkum. Kaj hevði áhuga fyri ítrótti, og sjálvsagt lá fótbóltsliðið TB honum nær at hjarta. Hann var ein íðin kirkjugangari, og tað seinnu tíðina vitjaði hann javnan samkomuna Vitnið í Hvalba
av gøtuni« við øllum sínum góða vilja, at hon lat øll sleppa framat við øllum tí, tey høvdu uppá hjarta uttan at leggja ov nógv uppí og royndi so heldur at fáa tað besta burturúr í sínum fundarútskriftum
kunna nevnast fótatraðk sum møguligt. Shakepeare og aðrir kendir enskir høvundar stóðu eisini hansara hjarta nær. Sjálvur yrkti Dánjal, men vandin sum hann var kom lítið alment fram frá hansara hond. Ein sangur
Eina seinastu heilsan frá okkum tú fært tú sum hevði okkara hjarta so kært, vit ei skilja tað sum hendir her, at tú ei millum okkum longur er. Omma góða tú var okkum so kær, vildu ynskt at tú vart okkum [...] troyst hjá okkum tó er, at tú betur hevur tað, har sum tú nú er. Ein kærleiksfull omma tú var, títt hjarta hugsaði um alt, vit vita at ein eingil tú nú er, og ansar okkum í hesari verð. Vit bestu ommu hava
Hjá tær vóru øll vælkomin. Hóast tú treivst væl norðanfjørðs, so lá Billhús tær altíð nærmast at hjarta. Másomma, tú vart ein Gudrøkin kvinna, sum eg altíð minnist lesa úr Guðs Orði. Minnist hvussu væl
minnini um teg, sum vit goyma í okkara hjørtum og eru sera takksom fyri. At tú átti Harran í tínum hjarta, speglaðist í tínari góðsku og kærleika til tína familju og vinfólk. Anna gumma, Finn, Regin og tú
í so mongum, ikki minst í samkomuni í Ebenezer, har hann var ein av ábyrgdarmonnunum. Hann hevði hjarta fyri at kunngera Guds Orð, og mangan var hann saman við øðrum úti á bygd at kunngera evangeliið um