stungin til deyðis Mikukvøldið 20. November fekk løgreglan boð um, at ein 61 ára gamal maður var deyður á bústaði sínum í Marknalíð í Havn. Tá løgreglan og sjúkrabilur stutt eftir komu á staðið, varð greitt

sum lá deyður aftanfyri parsiennurnar og við slími um varrar. Hann var dottin út av keiini og druknaður. Deyðin hevði vitjað í bygdini dagin fyri. Hjalmar í Langagarði, abbi Jens Paula, var deyður og hann [...] míni. Eg kagaði inn. Hann lá har so bleikur og klárt slím kom úr munninum. Eg visti, at hann var deyður. Og uttanfyri var gangur. Eg sá eina tyrlu fyri fyrstu ferð, tað var førilúsin hjá Vædderen, sum

so hetta man vera tað, sum seinni er blivið til Perskonugøta. Børn teirra vóru: Jákup, f. 1747, deyður av tering í Keypmannahavn, Anna Maria, f. 1748, doyr nýgift í Keypmannahavn í 1780, Metta Sofía,

sipar hann til, at hann dagliga hugsar um alt tað, sum vinmaður hansara ikki kann uppliva, tí hann er deyður. - Føroyar eru eitt lítið samfelag, og dagliga møti eg familjuni hjá Herolvi, og enn tann dag í dag

"skuldi reinsa hann", og sum gjørdist kjarnuspurningurin í tí politiska sjóneleikinum, tað hevði ein nú deyður maður havt í varveitslu. So sambært fíggjarmálaráðharranum, so lá próvbyrðan ikki hjá honum, men

reinsa hann", og sum gjørdist kjarnuspurningurin í tí polit­iska sjóneleikinum, tað hevði ein nú deyður maður havt í varðveitslu. So sambært fíggjar­mála­ráðharranum, so lá próv­byrð­an ikki hjá honum

roykeitran. Hundurin, ið tann 47 ára gamli maðurin átti og hevði við sær umborð, er nú eisini funnin deyður umborð á Pison. Serfrøðingarnir hjá Ríkispolitinum fara avstað aftur til Danmarkar seinnapartin í

hesum til fulnar, at øll gøgn míni kunnu nýtast til vevnaðarflutning, transplantatión, tá eg eri deyð/ur. Soleiðis játta tey, at doyggja tey undir umstøðum sum gera, at tað ber til, kunnu gøgn teirra, so

um ein vinmann, sum 39 ára gamal bleiv sjúkur av blóðkrabba, og var faktist var meira livandi enn deyður í nakrar dagar. Øll væntaðu tað ringasta - uttan vinmaðurin sjálvur! Meðan vit heima í Føroyum bíðaðu

tað hevði hann eisini verið hetta kvøldið. Hann tosaði niðursetandi um pápa sín, sum hevði verið deyður í fleiri ár, og einaferð gjørdist hann so illur, at hann smekkaði til viðkomandi. Hann helt, at meðan [...] virkaði normalur. Hann fór síðani til hús við einum taxabili. Tveir dagar seinni var maðurin funnin deyður og við líkskurðin var staðfest, at fallið tveir dagar framman undan var orsøkin til deyðsfallið.