avskeð, og vit sóu Ísland hvørva í havsbrúnni í einum heglingsæli, og tá vit sóu Føroyar, var eisini kavi í fjøllunum. Skipið fór til Keypmannahavnar at landa lastina. Síðan fór tað til Svøríki, har tað fekk
skaldsøguni melur um Barbaru, hon er sólin. Hvat endanum viðvíkur, kom fyrst í 80¹unum eitt bræv undan kavi, sum segði frá ætlanini hjá Jørgen-Frantz Jacobsen: »...nu mangler kun Barbaras katastrofe (studenten
stutta vitjan í 1943. Tað vit vita nú kom ikki framm fyrr enn Vilhelm doyði í 1948. Tá komu undan kavi brøv, sum mamma og brøður hansara skriva til hansara. Tey siga nakað um gongdina fyrstu árini hjá
hagar um hesa tíðina. Føroyskt høsnahald í USA Í arbeiðinum við hesi greinarøð eru eisini komin undan kavi brøv, sum Hans Christian árini 1921-1925 skrivaði úr San Fransisco til systir sína Petru Olsen. Hesi
áðrenn børnini komu í skúla, og á vetri var kavarudding ein av hansara uppgávum. Og tá var jú meira kavi enn nú! So her skuldi ofta farast tíðliga upp. Keyptu mjólk og skóru torv Heima hjá Onnu og Marthu
Grønlandi um hesa tíðina. Umframt Amaliu vóru tað beiggjar hennara Rasmus og Poul. Tað er komið undan kavi teirra brævaskifti frá hesi tíðini í Grønlandi, og komið verður aftur til hetta seinni. Johan gjørdist
fyri at fáa tað burtur úr, sum kundi fáast burturúr hesum báðum døgum. Bæði á heysti og vári kundi kavi havt forðað fyri at sleppa til tey ætlaðu plássini. Tað var eisini nær við, at hetta kundi hent hesa
har koyrandi va. Har eingin vegur var, ferðaðust teir á hestbaki og við sledu. Við tað at nógvur kavi var niðurkomin, var hetta ein drúgvur túrur, og máttu teir gista í tveimum støðum ávegis til Reykjavíkar
fyrst. So bleiv gingið, so bleiv gingið, og so komu vit til hús, sóu nøkur hús. Tað var so nógvur kavi. Vit vóru grúiliga væl móttiknir. Og eg fór so í song beinanvegin. Eg visti so ikki meir, hvat ið
undir dramatiskum umstøðum. Men sum ofta her, tá skrivað verður um eitt mál, so kemur meira undan kavi. Tí kunnu vit geva eina meira útgreinaða lýsing av søguni hjá Faktorinum. Í frásøgnini um Sophus,
