á tingi og í landsstýrinum, vil hava partabrøvini í Atlantsflog úr privatum hondum í alemnnar hendur. Tað er ikki ein spurningur um nakra semju, sum ikki er longur. Fólkaflokkurin hevur so stóra ávirkan
aftur. Orðini tala. Høgni hevur bókstaviliga sagt dummað seg. Politikarin, sum altíð vaskar sínar hendur, sum ongantíð rekur flokspolitikk men bara Føroyapolitikk, sigur eitt á morgni og annað á kvøldi
sítt til eisini at fevna um eina oljutilbúgving. Tí eru vit sjálvi tvingað til at taka málið í egnar hendur, og her er tað so, at V&B skal til at víðka um sítt arbeiðs- og ábyrgdarøki. Í hesum sambandi verður
hevur landsstýrið givið eitt lyfti til íleggjarar um, at meirilutin av felagnum skal á privatar hendur. Sama lyftið gav táverandi landsstýrismaður tann dagin, felagið varð skrásett á børsinum – og tað [...] nevnt í prospektinum, sum er grundarlagið hjá íleggjarum, at næsti triðingurin skal á privatar hendur. Høvdu stóru privatu íleggjararnir ikki fingið hesa trygd í 2007, so høvdu teir ikki sett pengar
nógva orku uppá at seta hin fólkatingsmannin í ringt ljós. Vís teg sum ein mann, Edmund. Tak saman hendur við hinum fólkatingsmanninum til gagns fyri Føroyar. Tá verður ikki neyðugt við sjálvrósi
ikki eitt mál, sum ein landsstýrissamgonga eina megnar at loysa, men at her mugu takast saman hendur millum andstøðu, samgongu og vinnuna, tí hesin trupulleikin er so stórur, at hann má loysast
fyri bógvin, at hvørki myndugleikar, foreldur ella yrkisfeløg framhaldandi kunnu loyva sær at sita hendur í favn. Nú er allar fortreytir til staðar fyri at kunna seta á stovn pedagog- og læraraútbúgvingar
samgongan er komin í. Tí teir hava bara góðtikið alt, sum Tjóðveldisflokkurin hevur sagt. Nú at vaska hendur sínar sum eitt nú sjálvstýrisflokkurin ger er einki minni enn at renna frá teirri ábyrgd hava latið
læntar pengar. Men politisku skipanini so líkt, so kemur hon darlandi langt aftan á, at skaðin er hendur. Javnaðarflokkurin við fíggjarmálaráðharranum á odda hevur nú sagt »a«. Fyri ikki at
hóttan móti vælferðarsamfelagnum. Hetta er eitt mál, sum Kaj Leo Johannesen kann taka í egnar hendur. Hann kann steðga fordómunum og seta ein skilvísan politikk á skrá, sum gagnar høvuðsstaði