hjá fólkakirkjuni og fríkirkjunum eru beinleiðis øvugt av hvørjum øðrum. Mær tykir nærum, at okkara politikkarar, sita á oyrunum, tá harðmæltir fríkirkjumenn royna at sannføra um sínar bíbilsku
roynir í einum lesarabrævi enn einaferð at ræða okkum frá at hugsa tankan, at vit ein dag kunnu gera okkum leysar av blokkstuðlinum.” Hetta er ein stór misskiljing. Eg stúri als ikki fyri tí degi, tá [...] vil hava blokkin at hvørva eftir stuttari tíð, men hetta er als ikki so”. Her hevur onkur misskilt okkurt, tí í februar hevði Karsten Hansen tíðindafund, har hann boðaði frá, at hann fór í Miðflokkin
eina lítlasystir, sum eitur Narvør Go-Eun Norðberg. Hon er fødd 7. desembur 2006 í Korea. Foreldur okkara eru Mortan og Póla Norðberg í Vági. 11. juni fekk Lea eina lítlasystur. Hon var 52 cm long og vigaði
fyrst og fremst farin við at taka sær av løttum og at feira úrslitið leygardagin. Kappingarárini hjá okkara deild og SAS ligaini liggja forskotin, so tí fáa vit nærum onga summarfrítíð. Tað er sjálvandi
irðið er so sum so í tí, Áki L. Hansen skrivar í Dimmalætting týskvøldið. Og sama má sigast um okkurt av tí, Árni Gregersen royndi at verja seg við í Radius. At Kári Nielsen er ein harður og kontantur
samstarvi av ótta fyri at verða við undirlutan. - At byrgja okkum inni kemur ongantíð at bjarga okkum, men hinvegin fara vit at vaksa við uppgávuni, heldur Poul Michelsen, sum sær nógv perspektiv í
blivu vit móttiknir av blíðum útgerðarmonnum og smílandi skipara og bestamanni, sum bóðu okkum geva okkum tíð at leggja í koyggjurnar, og síðan bleiv siglt, tá ið alt var komið upp á pláss. Reisan niður [...] beinanvegin blíðskapin, tá bátur kom um borð og bjóðaðu teir bæði whisky og øl, og bjóðaðu sær at ferga okkum í land og umborð, tí tað komu at ganga átta tímar, áðrenn vit sluppu inn. Tá fyrstani var háflóð [...] Stevnan, ið vit vóru boðin til við okkara gomlu slupp, var væl fyrireikað. Teir bóðu um ein mann frá okkum at halda røðu og har vóru vit so hepnir, at Páll á Reynatúgvu var við, so hann helt røðu á enskum
har teir sóu mest bulmiklir út. Málingin, teir nýttu, var m.a. tað svarta úr koli, tað reyða úr okker og tað hvíta av flintsteinum. Hetta varð bæði teknað, smurt uppá við hondunum og eisini blást uppá
hon sameinast við eina so virkna mennisku sum teg, Inga? Eftir sita vit og brigda okkum, at vit ikki tóku á okkum ein part av tí arbeiði, sum tú vildi hava frá hondini, men summartíð er, og tá er
mammu fyri eitt gott og trygt heim á Argjum. Takk fyri tykkara kærleika og fyri tykkara bønir fyri okkum og okkara børnum. Vit elska tykkum, og ynskja tykkum nógv góð ár framyvir. Hevur tú hug at heilsa
